Οι ευθύνες του Χάρη Θεοχάρη

Δεν είναι ευχάριστο ούτε τιμά ιδιαίτερα τον συλλογικό βίο μας, αλλά μερικά αυτονόητα χρήζουν υπενθυμίσεως. Ενα από αυτά είναι το εξής: Σε ορισμένους η ιδέα… ξενίζει, αλλά στην πατρίδα μας το πολίτευμα είναι δημοκρατικό και η κριτική στους ασκούντες εξουσία δεν επιτρέπεται αλλά επιβάλλεται! Ειδικά τα ΜΜΕ οφείλουν να φέρνουν στο φως της δημοσιότητας πράξεις και παραλείψεις της εκάστοτε κυβέρνησης με στόχο την ενημέρωση του λαού.

Η «δημοκρατία», στο πλαίσιο αυτής της αποστολής, με πληθώρα άρθρων, αναλύσεων και αποκαλυπτικών ρεπορτάζ, είχε ασκήσει δριμεία κριτική στα έργα και στις ημέρες του κακήν κακώς απομακρυθέντος γενικού γραμματέα Εσόδων Χάρη Θεοχάρη.

Ο τιμωτηρικός χαρακτήρας πολλών «εμπνεύσεων» του κ. Θεοχάρη, τα εξοντωτικά πρόστιμα, οι βεβιασμένες κινήσεις, η απόσταση από την πραγματικότητα και τις λαϊκές ανάγκες και ανησυχίες, η αντιμετώπιση της κοινωνίας ως οικονομικού αθροίσματος και οι εγκύκλιοι που εκτόξευσαν τα spreads βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της εφημερίδας μας – όπως ήταν αναμενόμενο.

Η θητεία του στο υπουργείο Οικονομικών κατέληξε στην εκπαραθύρωσή του, προφανώς λόγω του αρνητικού ισοζυγίου των καταγεγραμμένων και μετρήσιμων επιτυχιών και αποτυχιών του. Οι ευθύνες του κ. Θεοχάρη, πολιτικές και άλλες, για την κατάσταση της οικονομίας, για το οικτρό βιοτικό επίπεδο εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων και για τις εν γένει «αστοχίες» των εισπρακτικών μηχανισμών είναι απαράγραπτες.

Το γεγονός της αποπομπής του και της απώλειας της πρόσκαιρης εξουσίας του δεν σημαίνει ότι μπορούν να λησμονηθούν και να συγχωρηθούν όσα έπραξε κατά τη διάρκεια της δοτής «παντοκρατορίας» του. Οποιος καταλαμβάνει θώκο που επηρεάζει έντονα, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, τη ζωή των πολιτών μιας χώρας θα πρέπει να το γνωρίζει καλά αυτό και να μην οχυρώνεται πίσω από διαδικτυακές «γκρίνιες» και έωλες δικαιολογίες.

Οι πράξεις όλων μας πραγματοποιούνται μεν σε συγκεκριμένο χρόνο, αλλά ο αντίκτυπός τους είναι διαρκής – όπως είναι διαρκής η απελπισία των ανέργων, των ανήμπορων και όσων καταστράφηκαν από τους εμπροσθοφύλακες του Μνημονίου.