Η συζήτηση που έχει ανοίξει, με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, για τις αλλαγές στον καταστατικό χάρτη των Ελλήνων είναι θετική εξέλιξη για την Ελλάδα.
Είναι καλό να ασχολούνται η κοινή γνώμη και ο πολιτικός κόσμος με το Σύνταγμα και τις μεταβολές που πρέπει να γίνουν για να εξυπηρετούνται καλύτερα ο θεσμός της δημοκρατίας και το μέλλον του έθνους.
Ωστόσο, καλύτερο θα ήταν προτού το αλλάξουμε να αρχίσουμε να το εφαρμόζουμε ξανά και να αποκαταστήσουμε την ισχύ του, διότι έχει παραβιαστεί κατάφωρα, έχει τσαλαπατηθεί και αμφισβητείται εν τοις πράγμασι από τους υπαλληλίσκους της τρόικας και τα φερέφωνα των ξένων δυνάμεων, που αποφασίζουν για τα πάντα: από τα ποσά που θα δαπανήσει η πατρίδα μας για την εθνική άμυνα έως τον ΦΠΑ στην εστίαση.
Κάθε κουβέντα για «άλλο» Σύνταγμα, όταν υφιστάμεθα τις συνέπειες μιας απροκάλυπτης ξενοκρατίας, είναι αστεία.
Επιπλέον, ακόμα και ούτως εχόντων των πραγμάτων, όλα όσα ακούγονται ότι θα ισχύσουν ανήκουν στον χώρο του… φανταστικού, μια και η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και οι δυνάμεις των κομμάτων δεν δείχνουν ότι μπορούν να αθροίσουν μια ευρύτερη κοινοβουλευτική συναίνεση – βασική προϋπόθεση για την υπερψήφιση των αλλαγών στο Σύνταγμα των Ελλήνων.
Για παράδειγμα, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να συμφωνήσουν καν στο ζήτημα των λαϊκών αγορών. Πώς θα είναι δυνατόν να ομοφρονήσουν στη θέσπιση ασυμβίβαστου των ιδιοτήτων βουλευτή και υπουργού, στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό και στον διορισμό μόνιμων υφυπουργών πενταετούς θητείας;
Επειδή είναι ορθή η φράση «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», θα αποτελέσει σοφή κίνηση από την πολιτική τάξη να καλέσει τους πολίτες να αποφασίσουν ποιες συνταγματικές αλλαγές (από όσες θα καταθέσουν τα κόμματα) προτιμούν και ποιες απορρίπτουν.
Ας γίνει πρώτα ένα δημοψήφισμα για να αποφανθούν οι εκλογείς για το μέλλον της χώρας κι έπειτα οι βουλευτές ας υλοποιήσουν τις αποφάσεις που θα πλειοψηφήσουν. Απλή και ενδεδειγμένη λύση…