Αφού ο οδοστρωτήρας του Μνημονίου έχει ισοπεδώσει τον τρόπο της ζωής των Ελλήνων, λίγοι είναι εκείνοι που παραμένουν πιστοί στη ρητορεία υπέρ της αναγκαιότητας των δανειακών συμβάσεων και του… σωτηριακού χαρακτήρα της παρέμβασης της τρόικας στα εσωτερικά του κράτους μας. Ακόμα και οι πρωταίτιοι, οι φυσικοί και οι ηθικοί αυτουργοί του πολιτικού κακουργήματος, που προκάλεσε τον θάνατο χιλιάδων και την εξαθλίωση εκατομμυρίων, «τραβάνε την ουρά» τους έξω από τα επίμαχα γεγονότα και τις αποφάσεις που έφεραν την καταστροφή.
Τώρα, η συντριπτική πλειονότητα εκείνων που θα έπρεπε ήδη να έχουν λογοδοτήσει στρέφεται εναντίον του Μνημονίου. Μπορεί να αισθάνονται ότι έτσι «ξεπλένουν» τις αμαρτίες τους και αποπροσανατολίζουν ένα παραζαλισμένο κοινό, το οποίο εύχονται να διαθέτει μνήμη χρυσόψαρου.
Μαζί με τους πρωταιτίους του απαράγραπτου εγκλήματος της παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας στους πιστωτές υπάρχουν και οι πρωταγωνιστές της πολυετούς προπαγάνδας υπέρ των δυναστών της πατρίδας μας. Κι αυτοί με τη σειρά τους έρχονται και κάνουν όψιμη κριτική στην κατάσταση δίχως, βέβαια, να… ονοματίζουν.
Η κριτική τους είναι αόριστη. Απευθύνεται σε καταστάσεις και νοοτροπίες λες και η παρακμή και οι μεγάλες προδοσίες που προηγήθηκαν προκλήθηκαν από τον καιρό, όχι από συγκεκριμένα πρόσωπα, κόμματα, σπείρες οργανωμένου πολιτικού και οικονομικού εγκλήματος!
Ενας από τους αυτολανσαριζόμενους ως «σωτήρας» της κατάστασης είναι ο δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης. Στην «κυριακάτικη δημοκρατία» οι αναγνώστες διάβασαν για το κατάπτυστο άρθρο που ανάρτησε ο εν λόγω κύριος στις 30 Μαΐου 2011 με τον τίτλο «Στα μούτρα σας», όπου μιλούσε για «πέντε δέκα γελοίους» που «τραβολογούν τα παιδιά τους», για τη μετατροπή των συγκεντρώσεων των «Αγανακτισμένων» σε «σουβλακοφραπεχαβαλέ ριάλιτι» και για «νόσο μολυσματική», υπερασπιζόμενος με έντεχνο τρόπο -και με μια θεωρία ανάλογη του «μαζί τα φάγαμε» του κ. Πάγκαλου- τους πολιτικούς.
Το κατά πόσον θα επιβιώσουν πολιτικά εγχειρήματα σαν αυτό του κ. Θεοδωράκη επαφίεται στους εκλογείς. Ωστόσο, καλό είναι να γνωρίζουμε ποιος λέει τι και πότε…
Μ.Η.Τ. 232120