Στην α’ λυκείου, όπως έγραφε η «δημοκρατία», έχουμε τα εξής: «Στα μαθήματα της Ιστορίας, των Αρχαίων Ελληνικών, της Νεοελληνικής Γλώσσας και της Γεωμετρίας έχουν αφαιρεθεί από τη διδακτέα ύλη είτε σελίδες είτε και ολόκληρα κεφάλαια. Ο περιορισμός της εξεταστέας ύλης μπορεί, φαινομενικά, να φαντάζει ως θετική εξέλιξη, ωστόσο οι εκπαιδευτικοί διατυπώνουν διαφορετική γνώμη. Και αυτό γιατί έχουν διδάξει την ύλη που τελικά… πετάχτηκε, μένοντας πίσω σε αυτήν που θα κληθούν να εξεταστούν οι μαθητές». «Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στο μάθημα της Ξένης Γλώσσας, για το οποίο, με σχετική εγκύκλιο, είχε δοθεί η δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς, εφόσον δεν έχουν ολοκληρώσει την ύλη, να την προγραμματίζουν για το επόμενο διδακτικό έτος»!
Και πού είναι το πρόβλημα στο τελευταίο; «Οσοι καθηγητές, λοιπόν, βασίστηκαν σε εκείνη την οδηγία του υπουργείου είναι πολύ πιθανό, χωρίς να φταίνε οι ίδιοι, να στείλουν τους μαθητές τους στις εξετάσεις χωρίς να τους έχουν διδάξει όλη την εξεταστέα ύλη».
Επιπλέον, στην ίδια σελίδα της εφημερίδας μας αναφερόταν και κάτι εντυπωσιακό, πλην απογοητευτικό: «Σχεδόν 39.000 διδάσκοντες κατάφερε να “εξαφανίσει” από τον χάρτη της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης το υπουργείο Παιδείας σε μια τετραετία, όπως προέκυψε από έρευνα του εκπαιδευτικού αναλυτή Χρήστου Κάτσικα, η οποία βασίζεται σε στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. και του υπουργείου Παιδείας».
Η σύνοψη της κατάστασης της… δωρεάν παρεχόμενης εκπαίδευσης στην Ελλάδα έχει ως ακολούθως: μισθοί πείνας και συνθήκες εργασιακής ανασφάλειας στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι τείνουν να αποτελέσουν είδος προς εξαφάνιση. Πειράματα του υπουργείου με το πολύπαθο εξεταστικό σύστημα και την αυξομειούμενη ύλη, με πειραματόζωα τους μαθητές. Υποδομές που αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα και μικρά παιδιά που καλούνται να ανταποκριθούν στις μαθησιακές υποχρεώσεις τους υπό εξαιρετικά δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες.
Λίγοι αυτήν την τραγωδία την αποκαλούν «ανάπτυξη» και «φως στην άκρη του τούνελ». Οι ίδιοι, συνήθως, δημιουργούν τα προαναφερθέντα αδιέξοδα. Οι πολλοί αγωνίζονται να τα ξεπεράσουν…
Μ.Η.Τ. 232120