Οταν γράφεις κείμενο, δημιουργείς έργο τέχνης, πουλάς προϊόν ή ασκείς πολιτική πρέπει να γνωρίζεις πού απευθύνεσαι· ποιο είναι το κοινό, το οποίο θα γίνει δέκτης όσων θέλεις να φτιάξεις ή να εφαρμόσεις όποτε εκφράζεις την ανάγκη σου για βιοπορισμό, για εκδήλωση των συναισθημάτων, σκέψεων, φιλοδοξιών και δεξιοτήτων σου. Για τους εξαιρετικά καλούς πωλητές, άλλωστε, η φράση ότι «μπορούν να πουλήσουν ψυγείο σε Εσκιμώο» φανερώνει -διά της ακρότητάς της- ότι η ιδιοσυστασία του κοινού και οι προτιμήσεις του κατευθύνουν τις προσπάθειες όσων στοχεύουν στη μαζική αποδοχή. Τα παραπάνω μπορούν κάλλιστα να γίνουν αποδεκτά από ειδικούς και μη ως αξιώματα. Δεν χρήζουν μαθηματικής απόδειξης για τη συντριπτική πλειονότητα της παγκόσμιας (επιστημονικής και μη) κοινότητας. Μόνο μια μικρή, πανίσχυρη και αδαής μειοψηφία που καθορίζει τη μοίρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης εκδηλώνει με κάθε τρόπο την αντίρρησή της στο αυταπόδεικτο.
Οπως έγραψε η «δημοκρατία» για την υπόθεση του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, «ο επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Ολι Ρεν σε σκληρή γραμμή απέναντι στην Ελλάδα μαζί με τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ “βάζουν πάγο” στις όποιες προσδοκίες της Αθήνας περί στήριξης εν όψει ευρωεκλογών». Από τη μια, ο κ. Ρεν δήλωσε ότι η συζήτηση για το χρηματοδοτικό κενό 2015-2016 και για τη βιωσιμότητα του χρέους θα γίνει «μετά το καλοκαίρι» και, από την άλλη, η Ανγκελα Μέρκελ «εμφανίζεται να αρνείται οποιαδήποτε δέσμευση για νέο πακέτο βοήθειας στην Ελλάδα πριν από τις ευρωεκλογές».
Αυτά τα δύο πρόσωπα έχουν την εντύπωση ότι πάνε να «πουλήσουν» τευτονικό και βορειοευρωπαϊκό «τσαμπουκά» σε Ελληνες, οι οποίοι δοκιμάζονται από τα λάθη, τις παραλείψεις και τα προμελετημένα εγκλήματα των γραφειοκρατών των Βρυξελλών και των ντόπιων υπηρετών τους.
Νομίζουν οι αφελείς ότι η κοινωνία θα περιμένει υπομονετικά τον θάνατό της και δεν θα αντιδράσει τινάζοντας το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στον αέρα. Ως γνωστόν και πολλάκις αποδειχθέν στο παρελθόν, οι Ελληνες λειτουργούν… ασύμμετρα κι ατίθασα.