Η είσοδος του 2014 συνοδεύτηκε από τις συνηθισμένες πρωτιές: οι πρώτοι Ελληνες που γεννήθηκαν στην αυγή του νέου έτους, τα πρώτα πλοία που έδεσαν στο λιμάνι του Πειραιά, οι πρώτες αφίξεις αεροπλάνων στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Ντεμπούτο στα χαράτσια, στα ειδικά τέλη και στις εισφορές έκανε η (υποχρεωτική) συνδρομή στη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Οπως ανακοινώθηκε από το γραφείο του αρμόδιου υφυπουργού Παντελή Καψή: «Στο ποσό των 3 ευρώ μηνιαίως ανέρχεται το ανταποδοτικό τέλος που ορίζεται ως αντιστάθμισμα για την εκπλήρωση του στόχου της δημόσιας υπηρεσίας της εταιρίας Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ιντερνετ & Τηλεόραση Α.Ε. (ΝΕΡΙΤ Α.Ε.), σύμφωνα με τον νόμο 4173/2013. Το ανταποδοτικό τέλος ισχύει από 1/1/2014 ύστερα από σχετική εισήγηση του Δ.Σ. της ΝΕΡΙΤ Α.Ε. και εισπράττεται μέσω του λογαριασμού του ηλεκτρικού ρεύματος». Στην ίδια ανακοίνωση σημειώνεται ότι το «ανταποδοτικό τέλος είναι σημαντικά μειωμένο σε σχέση με το αντίστοιχο για την πρώην ΕΡΤ (4,24 ευρώ μηνιαίως)».
Αυτό δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Η Ελλάδα πέρασε μια τόσο μεγάλη ταλαιπωρία και περίοδο αστάθειας που την εξέθεσε στη διεθνή κοινότητα για να βρεθεί τρόπος να μειωθεί κατά περίπου 29% το τέλος της παλιάς ΕΡΤ; Η εξοικονόμηση πόρων είναι αυτονόητη για οποιοδήποτε κράτος – είτε βρίσκεται σε περίοδο οικονομικής ακμής είτε ύφεσης.
Το… στοίχημα στη νέα δομή της κρατικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης είναι να δημιουργηθούν δημόσια ΜΜΕ, τα οποία θα έχουν αμιγώς εθνικό χαρακτήρα και θα λειτουργούν με αξιοκρατικό και υγιή τρόπο.
Στην Ελλάδα της ξενοκρατίας, του Μνημονίου και της σκληρής δοκιμασίας της κοινωνίας πρέπει να υπάρχει ένα ενημερωτικό, πολιτισμικό και ψυχαγωγικό αποκούμπι που θα τονώνει την εθνική αξιοπρέπεια, θα διδάσκει τους πολίτες και θα προβάλλει όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν για να παραδειγματίζονται, για να εμπνέονται και για να συνεχίζουν με αισιοδοξία τον αγώνα της ζωής.
Τα «μάρμαρα» των δημόσιων ΜΜΕ δεν πρέπει να ξαναπιάσουν την «κακιά σκουριά» του πολυπολιτισμού, του κομματισμού και της αναξιοκρατίας.