Ενα από τα ελάχιστα ζητήματα που προωθεί η ελληνική Πολιτεία είναι η ανέγερση ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα, τη μήτρα του δυτικού πολιτισμού. Υπό φυσιολογικές συνθήκες πρώτιστο μέλημα των κυβερνώντων θα ήταν η αναστροφή της καθοδικής πορείας του γένους μας στο βάραθρο της απώλειας και της λήθης. Θα έπρεπε, δηλαδή, να υπάρξει μέριμνα για την υπογεννητικότητα, την υγεία, την οικονομική κρίση, τον πολιτισμικό μαρασμό, την ανάδειξη της ελληνικής Ιστορίας και την υπεράσπιση της γλώσσας, τον εκριζωμό της ασιατικής κατοχικής μάστιγας από την Κύπρο μας και την αμυντική θωράκιση της πατρίδας.
Για όλα τα παραπάνω οι νομοθέτες προβλέπουν περικοπές. Εκεί που θέλουν να… επενδύσουν είναι ο χώρος λατρείας μιας θρησκείας που εκδηλώθηκε στην Ελλάδα ως ιδεολογικός κορμός κατοχικής δύναμης που μας αιματοκύλισε και μας στέρησε το δικαίωμα της ελευθερίας επί 400 χρόνια!
Το κράτος θέλει να δαπανήσει χρήματα των φορολογουμένων (ορθοδόξων χριστιανών στη συντριπτική πλειονότητά τους) για να οικοδομήσει ισλαμικό τέμενος! Ως γνωστόν, το Δημόσιο σε περιπτώσεις που φορείς αναγνωρισμένων θρησκειών ζητούν την ανέγερση λατρευτικού χώρου απλώς χορηγεί την άδεια. Δεν χρηματοδοτεί την ανοικοδόμηση εκκλησιών, συναγωγών, τζαμιών, ευκτηρίων οίκων.
Με τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, υπακούοντας σε παραινέσεις, πιέσεις, κελεύσματα και ντιρεκτίβες άγνωστων στον λαό κέντρων, οι υπεύθυνοι ουσιαστικά θεσμοθετούν τον μουσουλμανισμό στη χώρα μας. Αυτή είναι και η άποψη του σεβασμιότατου μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος -μαζί με άλλους Ελληνες- έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση του εν λόγω νομοθετήματος.
Παρά την εκκρεμούσα απόφαση του ΣτΕ, το κράτος προχωρά ακάθεκτο στους διαγωνισμούς για την ανάθεση του έργου της κατασκευής του ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό. Ισως με αυτόν τον τρόπο οι… γνωρίζοντες να θέλουν να δείξουν ότι θεωρούν δεδομένη και προειλημμένη την απόφαση του ΣτΕ.
Εως τώρα δύο διαγωνισμοί για την ανάθεση αυτού του ολέθριου έργου έχουν κηρυχθεί άγονοι, αλλά όλα φανερώνουν την ύποπτη αποφασιστικότητα μερικών για την ολοκλήρωση του έργου.
Οψόμεθα εις Φιλίππους…