Η Αριστερά έχει υφάνει τον ιστό της ιδεολογικής ηγεμονίας της (μια κατάσταση που τείνει να οδηγήσει το έθνος μας σε αφανισμό) με τη δημιουργία μιας σειράς ψεύτικων ειδώλων – από τη «γενιά του Πολυτεχνείου» και τη βιομηχανία παραγωγής «αντιστασιακών παρασήμων» μέχρι την «πολιτική ορθότητα» και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Ολα τα παραπάνω τα υπερασπίζεται το συνδικάτο της παρακμής με φαρισαϊκή υστερία και πρωτοφανές πείσμα. Η στάση της Αριστεράς εξηγείται εύκολα. Η περιχαράκωση των κενόδοξων αξιών και των ασήμαντων συμβόλων της εντός ενός «άβατου», στο οποίο δεν χωρεί η κριτική, είναι προαπαιτούμενο για τη συνέχιση της κυριαρχίας της στην Ελλάδα. Οπου εισχωρεί το σκληρό φως της λογικής και της ευθυκρισίας, υποστέλλονται οι σημαίες της παράταξης που στρέφεται εναντίον του έθνους και της Ιστορίας μας.
Ετσι μπορεί να ερμηνευτεί η ομοβροντία των υποκριτικά «οργισμένων» αντιδράσεων στην περί Ανδρέα Παπανδρέου δήλωση του Μάκη Βορίδη, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ν.Δ., στο Συνέδριο του κόμματος. Ο κ. Βορίδης είπε για τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ: «Η κρίση στην Ελλάδα έχει συγκεκριμένο όνομα και επώνυμο. Για την καταστροφή του τόπου ευθύνονται οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή».
Ο βουλευτής της Ν.Δ. είπε κάτι που στα αυτιά των ψηφοφόρων του κόμματος, αλλά και του συνόλου των σκεπτόμενων Ελλήνων ηχεί ως αυτονόητο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες της σημερινής κατάντιας. Η έφοδος των πρασινοφρουρών στο Δημόσιο, το «δικαίωμα» των οπαδών του που διορίστηκαν σε θέσεις-κλειδιά στο Δημόσιο να κάνουν «δωράκια» στον εαυτό τους, τα διχαστικά συνθήματα, η θεσμική και ιδεολογική νομιμοποίηση της κομμουνιστικής ανταρσίας που συνετρίβη το 1949 είναι μερικά από τα έργα που φέρουν την υπογραφή του μακαρίτη ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Στο άκουσμα του λόγου του κ. Βορίδη εξεμάνησαν οι συνήθεις ύποπτοι. Λες και η Νέα Δημοκρατία, επειδή συγκυβερνά -για λόγους ανάγκης- με το ΠΑΣΟΚ, έχει καμιά υποχρέωση να συγκαλύπτει την ιστορική αλήθεια…
Μ.Η.Τ. 232120