Το κόστος της εθνικής αμνησίας

Ενα από τα θεάματα που προκαλούν μεγάλη οδύνη σε όσους περαστικούς το αντικρίζουν: κάποιος ηλικιωμένος, με εμφανή τα σημάδια της άνοιας στην όψη του, περιφέρεται σαν χαμένος στο κέντρο της πόλης. Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μην έχει δει τέτοια σκηνή και η φρίκη να μην έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στην ψυχή του. Ετσι είναι και ο λαός μας τα τελευταία χρόνια. Σαν να έχει απολέσει το βασικότερο εργαλείο επιβίωσης: τη μνήμη του. Αποκομμένος από το παρελθόν, περιφέρεται (διά των αντιπροσώπων του) με βλέμμα απλανές σε διεθνείς οργανισμούς και υπερκρατικούς οργανισμούς ζητώντας διάφορα. Από χρήματα μέχρι ψηφίσματα και από κατανόηση στα δίκαιά του μέχρι εμπορικές συμφωνίες.

Αφορμή για τα παραπάνω ήταν οι συναρπαστικές αφηγήσεις του Γρηγόρη Παυλάκη, του 92χρονου ναυάρχου ε.α., στο περιοδικό «Μπλε», το οποίο συνοδεύει την έκδοση της «κυριακάτικης δημοκρατίας». Ο ναύαρχος Παυλάκης είναι ο τελευταίος επιζών Ελληνας αξιωματικός που συμμετείχε στην απόβαση της Νορμανδίας. Το θησαυροφυλάκιο των εμπειριών του, από την επιχείρηση που σήμανε την αρχή του τέλους του Αξονα, άνοιξε για τα καλά στις σελίδες του «Μπλε».

Πάνω απ’ όλα μάς θύμισε την αχαρακτήριστη αγνωμοσύνη των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, τα οποία ουδέποτε διοργάνωσαν μια μεγάλη, πάνδημη εκδήλωση τιμής και αναγνώρισης της συμβολής των βετεράνων μας στην υπόθεση της ελευθερίας της πατρίδας.

Αντί «ευχαριστώ», οι Ελληνες βετεράνοι λαμβάνουν περικοπές συντάξεων και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από άκαπνους ψεύτες της πολιτικής, που αφήνουν ακόμα άταφα τα ιερά οστά των Ελλήνων μαχητών στα βουνά και στις πεδιάδες της βορείου Ηπείρου.

Πολύ συχνά, οι Ελληνες ήρωες παρασημοφορούνται από ξένες κυβερνήσεις και συμμετέχουν σε γιορτές που γίνονται προς τιμήν τους. Εδώ, οι αφελληνισμένοι πολιτικάντηδες, που δεν άντεξε η ψυχή τους ούτε μια κανονική σκοπιά να κάνουν στη θητεία τους, μεριμνούν μόνο για την επιβίωσή τους στην παλαιοκομματική ζούγκλα.

Γι’ αυτούς τους ανύπαρκτους πετάξαμε τους ήρωες στα σκουπίδια… Η χρεοκοπία της οικονομίας μας είναι ένα φυσικό επακόλουθο της απώλειας εθνικής μνήμης.