Το «απόρρητο» έγγραφο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας, είναι αποκαλυπτικό και για όσα γράφει και για όσα παραλείπει. Στην πολυσέλιδη «διαρροή» εξηγούνται οι αμήχανες αντιδράσεις των «άπειρων» ηγεσιών της Ε.Ε. στην ελληνική κρίση, οι αμφιταλαντεύσεις του ίδιου του ΔΝΤ για την παροχή οικονομικής βοήθειας και οι παταγώδεις αποτυχίες σε όλες τις πρωτοβουλίες που ανελήφθησαν για να «ορθοποδήσει» η χώρα μας.
Η παραδοχή των «λαθών» του ΔΝΤ αναφορικά με την υποτίμηση της ύφεσης της ελληνικής αγοράς, τη βιωσιμότητα του χρέους και τις ανεδαφικές εκτιμήσεις για την πορεία του προγράμματος εντυπωσιάζει τους αναγνώστες. Ταυτόχρονα τους προβληματίζει. Πού ήταν η ελληνική κυβέρνηση; Πού ήταν κρυμμένες οι «αντιστάσεις» του ολέθριου διδύμου Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου όταν αποφασίζονταν οι ανθρωποθυσίες χιλιάδων Ελλήνων; Ποιες αντιπροτάσεις έγιναν από τη δική μας ηγεσία, η οποία είχε προειδοποιηθεί από την αντιπολίτευση ότι το πρόγραμμα είναι μη εφαρμόσιμο και ότι η «θεραπεία» σκοτώνει τον ασθενή; Η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε καταλάβει ότι στην πατρίδα μας είχε δοθεί ο ρόλος της Ιφιγένειας για να σωθεί το ευρωπαϊκό σκάφος που έμπαζε (και συνεχίζει να μπάζει) από παντού; Η Δικαιοσύνη της χώρας μας, έπειτα από τόσα πολλά αποδεικτικά στοιχεία για τους πρωταιτίους της καταστροφής, τα οποία έχουν έλθει υπ’ όψιν της, δεν πρέπει να κινήσει τις δέουσες διαδικασίες για να οδηγηθούν κάποιοι στο εδώλιο του κατηγορουμένου;
Θα ήταν αφελές εκ μέρους οποιουδήποτε σκεπτόμενου ανθρώπου να υποθέσει ότι αυτό το έγγραφο «έτυχε» να δημοσιευτεί. Η κίνηση είναι σκόπιμη και προετοιμάζει το έδαφος για περαιτέρω μείωση του μη βιώσιμου ελληνικού χρέους. Η επιδίωξη του ΔΝΤ είναι να μετακυλιστεί σημαντικό τμήμα του κόστους της όποιας μείωσης του χρέους στα ευρωπαϊκά κράτη.
Ωστόσο, τα παραπάνω δεν συνεπάγονται ότι όσα αναφέρει η κυνική ομολογία του ΔΝΤ είναι ψευδή. Είναι απολύτως αληθή, όσο αληθινά είναι και τα θύματα της κρίσης. Και γι’ αυτά πρέπει να αναζητηθούν οι θύτες…
Μ.Η.Τ. 232120