«Αισθάνομαι ότι με την κυβέρνηση Παπαδήμου επικρατεί ύφεση, έχει κατακαθίσει ο κουρνιαχτός […] Του γίνεται πόλεμος. Το βλέπω στις εφημερίδες, με σχόλια που θα μπορούσαν να μη γίνονται, αφού όλοι δηλώνουμε και ζητάμε τα πολλά χρήματα από την Ευρώπη».
Η φράση δεν προέρχεται από τα χείλη απελπισμένου πασόκου, που είναι μέλος του υπουργικού συμβουλίου και έχει πειστεί απόλυτα ότι δεν πρόκειται να ξαναδεί υπουργική καρέκλα στη ζωή του.
Ούτε έχει εκστομιστεί από βουλευτή της πλειοψηφίας, ο οποίος γνωρίζει ότι δεν πρόκειται -λόγω Μνημονίου και συστηματικής καταστροφής της χώρας- να εκλεγεί στο μέλλον ούτε διαχειριστής της πολυκατοικίας του.
Τα απερίσκεπτα λόγια στήριξης της δοτής συγκυβέρνησης δεν ανήκουν καν σε μέλος του ΛΑΟΣ, που αισθάνεται δέκα πόντους ψηλότερο από τη συμμετοχή του κόμματος στον ετερόκλητο θίασο Παπαδήμου.
Δυστυχώς, αυτές οι λέξεις ειπώθηκαν από τον υποτιθέμενο θεματοφύλακα της δημοκρατίας και των θεσμών.
Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. Ο κ. Πρόεδρος φαίνεται να μην έχει διδαχτεί τίποτα από τη μεγαλειώδη αντίσταση του λαού μας την 28η Οκτωβρίου εναντίον των δυνάμεων Κατοχής, που στηρίζει πεισμόνως κι ο ίδιος.
Η κατάντια του πρώτου πολίτη της χώρας έφτασε σε τέτοιο σημείο, που επιτέθηκε σ’ ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα: στην ελευθερία του Τύπου!
Είναι ανήκουστο να λέει Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι «θα μπορούσαν να μη γίνονται» αρνητικά σχόλια στις εφημερίδες για τον κ. Παπαδήμο και ότι αυτές οι κριτικές συνιστούν «πόλεμο»!
Με τη λέξη «πόλεμος» πιθανότατα ο κ. Παπούλιας να περνάει και ένα μήνυμα στις δυνάμεις που υποδούλωσαν τη χώρα για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν οι ελάχιστες ανεξάρτητες και μαχητικές φωνές – όπως της «δημοκρατίας»…
Αιδώς, κύριε πρόεδρε.