Το πραξικόπημα και η εκτροπή δεν προήλθαν από την επιπολαιότητα ενός εύελπιδος να τραγουδήσει «απαγορευμένο» και παραλλαγμένο ύμνο της δικτατορίας τη 17η Νοεμβρίου, αλλά από τον Βαγγέλη Βενιζέλο, υπουργό Οικονομικών και αντιπρόεδρο της δοτής κυβέρνησης Παπαδήμου.
Οπως έγραψε χθες η «δημοκρατία», η παρεκτροπή, που φέρει τη σφραγίδα του πασοκικού δελφίνου, έχει τη μορφή 16 πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, οι οποίες περιλαμβάνουν ισάριθμες ευθείες αμφισβητήσεις των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των πολιτών. Μεταξύ αυτών είναι η νομοθέτηση της μηνιαίας παρακράτησης, οι αλλαγές στο μισθολόγιο – βαθμολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και η επέκταση της εργασιακής εφεδρείας. Ολα αυτά θα περάσουν σε χρόνο-αστραπή, διότι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου υποβάλλονται για κύρωση εντός 40 ημερών, χωρίς όμως να γίνει καμία ουσιαστική συζήτηση!
Υπενθυμίζεται ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας, ο καταστατικός χάρτης της χώρας που έχει καταστεί κουρελόχαρτο από τον θίασο του Μνημονίου, προβλέπει ρητά ότι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου εκδίδονται μόνο σε «έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης».
Είναι απορίας άξιον με ποια δικαιολογία και πρόφαση θα μπορούσαν να δεχτούν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τα κόμματα αυτή την καταστρατήγηση του γράμματος αλλά και του πνεύματος του ελληνικού Συντάγματος.
Βέβαια, από τον σεβαστό Κάρολο Παπούλια ουδείς αναμένει να αναπέμψει οτιδήποτε προέρχεται από την κυβέρνηση. Συνηθίζει να υπογράφει τα πάντα και στη συνέχεια να νουθετεί τους φορομπήχτες να… λυπηθούν τον λαό.
Ο κλήρος λοιπόν πέφτει στα κόμματα. Δεν είναι δυνατόν να συναινέσουν στον περαιτέρω διασυρμό των θεσμών και στην παράκαμψη των κοινοβουλευτικών διαδικασιών από το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν λόγω απρόβλεπτων συνθηκών». Η συνταγή της παραπλάνησης… πάλιωσε πολύ και δεν πείθει κανέναν. Ούτε τους εμπνευστές τού «κατεπείγοντος».