Μια από τις πρόνοιες του ελληνικού Συντάγματος που έχει ακυρωθεί από την ίδια την πραγματικότητα, εξαιτίας της αδράνειας των πολιτικών ταγών της χώρας, είναι εκείνη που διαβάζουμε στη 2η παράγραφο του 5ου άρθρου: «Ολοι όσοι βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους».
Την ίδια μοίρα έχει και η 1η παράγραφος του 9ου άρθρου: «Η κατοικία του καθενός είναι άσυλο. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη». Οι κατηφείς και εν πολιορκία ευρισκόμενοι Ελληνες, διαβάζοντας τα αποσπάσματα από τον καταστατικό χάρτη της πατρίδας μας, πιθανότατα θα χαμογελάσουν πικρά. Κανένα σημείο της επικράτειας δεν είναι ασφαλές. Ούτε ένα σπίτι, φτωχικό ή πλούσιο, δεν θεωρείται «απαραβίαστο» από τις εγκληματικές συμμορίες που λυμαίνονται την ύπαιθρο και τα αστικά κέντρα. Δεν υπάρχει πολίτης που να μην έχει αισθανθεί το ρίγος της απειλής από την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα.
Οι νομοταγείς και αγρίως φορολογημένοι Ελληνες παίζουν τον ρόλο του ακίνητου στόχου των παραβατικών που κλέβουν, ληστεύουν, βιάζουν και δολοφονούν.
Η κατάσταση, κυρίως λόγω της αθρόας -εν πολλοίς κατευθυνόμενης- λαθρομετανάστευσης, επιδεινώνεται ραγδαία κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Η οικονομική κρίση την επιδεινώνει ακόμα περισσότερο.
Την Τρίτη, ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς, όπως έγραψε η «δημοκρατία», κατέθεσε στη Βουλή επίκαιρη ερώτηση για το θέμα, απαιτώντας απαντήσεις από τον πρωθυπουργό. Είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν πρόκειται να λάβει πειστικές εξηγήσεις από τον άνθρωπο που μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση έσπευσε να διασφαλίσει (με νομοθέτημα) τη διάλυση του κοινωνικού ιστού μέσω της απονομής της ελληνικής ιθαγένειας σε κάθε περαστικό λαθρομετανάστη.
Ο κ. Παπανδρέου, άλλωστε, δεν νιώθει ανασφάλεια. Φυλάσσεται καλά και διαρκώς…
Μ.Η.Τ. 232120