Στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» αρθρογράφησε ο Αμερικανός κροίσος Γουόρεν Μπάφετ και μεταξύ άλλων έγραψε: «Ενώ οι φτωχοί και η μεσαία τάξη πολεμούν στο Αφγανιστάν και οι περισσότεροι Αμερικανοί αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα, εμείς οι πολυεκατομμυριούχοι εξακολουθούμε να έχουμε υπερβολικές φοροαπαλλαγές. (…) Αρκετά έχει κακομάθει εμένα και τους φίλους μου το Κογκρέσο, που είναι φιλικό προς τους δισεκατομμυριούχους».
Στην Ιταλία, με επίσημες ανακοινώσεις τους, εταιρίες κολοσσοί, όπως η Pirelli και η Eni, δεσμεύτηκαν ότι δεν πρόκειται να αφήσουν τη χώρα να χρεοκοπήσει και ότι θα τη στηρίξουν αγοράζοντας κρατικά ομόλογα.
Στη Γαλλία, οι πλέον ισχυροί εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου δημοσιοποίησαν επιστολή στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού «Le Nouvel Observateur», ζητώντας να τους επιβληθεί έκτακτη εισφορά (!) για να βάλουν πλάτη στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η πατρίδα τους.
Τι γίνεται στην Ελλάδα; Η συντριπτική πλειονότητα των μεγαλοκαρχαριών απαιτεί αιματηρότερες θυσίες από τους ανήμπορους! Μια άλλη μερίδα της απόλυτα απονομιμοποιημένης και εξευτελισμένης ημεδαπής μεγαλοαστικής τάξης σπάει την ανία της βεβηλώνοντας ιερά σύμβολα και άγιους τόπους με επιδείξεις κρετινισμού, ρεσιτάλ ηδονοθηρίας και ξέφρενα πάρτι.
Απαίδευτοι ψιττακοί νεφελωδών δογμάτων της αλλοδαπής, απάτριδες και καιροσκόποι Μίδες, ανερμάτιστοι και κρατικοδίαιτοι πειρατές, καταθλιπτικοί «γλεντζέδες» και υστερικές κυριούλες απαρτίζουν τον γραικυλικό γαλαξία της αποδόμησης.
Η παράδοση, η ιστορικότητα και ο σεβασμός είναι έννοιες παντελώς άγνωστες και αδιάφορες σε αυτόν τον παρδαλό θίασο της ασημαντότητας, που αντέδρασε στην κρίση με τα αντανακλαστικά μαυραγορίτη τοκογλύφου. Οι συγκρίσεις με τις ιθύνουσες τάξεις άλλων χωρών είναι αναπόφευκτες και το συμπέρασμα πικρό.
Ο,τι αξίζει από την πατρίδα μας είναι ο υπέροχος τόπος και ο σκληρά αγωνιζόμενος λαός. Η «κεφαλή» του έθνους είναι απελπιστικά κούφια…
Μ.Η.Τ. 232120