Τελικά όσο και αν φουσκώνεις κάτι, έρχεται η ώρα που αυτό δεν αντέχει και είτε σκάει με κρότο είτε ξεφουσκώνει, απότομα. Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.
Το σύστημα της διαπλοκής με μια απίστευτη ευκολία τον φουσκώνει χρόνια τώρα, για να έχει τη δική του εφεδρεία σε περίπτωση που όλα θα πήγαιναν στραβά.
Θες σαν προφητεία τού τότε, σαν πραγματικότητα του σήμερα, τελικά όλα πήγαν στραβά. Ο Γιώργος Παπανδρέου παραδόθηκε αμαχητί ή, ακριβέστερα, με απόλυτη συνεννόηση στις δάνειες δυνάμεις και κάλεσαν επειγόντως την κλάση του Ευάγγελου Βενιζέλου.
«Επιστρατεύτηκε», όπως του αρέσει να λέει, χωρίς όμως να έχει την ειλικρίνεια να ομολογεί από ποιους και για ποιον σκοπό.
Ο πολύς κ. Βενιζέλος κάθε ημέρα που περνά αποδεικνύεται ένα πουκάμισο αδειανό. Πιστεύει ότι με την ευφράδειά του θα μπορούσε να καλύψει τα οικονομικά του κενά και τη σκληρότητα των αποφάσεών του.
Αν ο προκάτοχός του, κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, άνοιξε με εντολή του πρωθυπουργού και της τρόικας τον τάφο της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας, με τις αποφάσεις που υλοποιεί ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος βάζει την ταφόπλακα. Εκείνο που λησμονούσαν τόσο ο κ. Παπακωνσταντίνου όσο και ο κ. Βενιζέλος είναι ότι όποιος σκάβει τον τάφο του άλλου πέφτει ο ίδιος μέσα.
Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, που φιλοδοξεί να βγάλει το αναπληρωτής και να μείνει πρωθυπουργός, με τις φοροεπιδρομές που ετοίμασε, την αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση και σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης και τις περικοπές των μισθών ήδη έχει σκάψει τον λάκκο του. Το πότε θα πέσει μέσα είναι θέμα χρόνου. Και αυτό το γνωρίζουν οι… φίλοι του, που εξακολουθούν να του φουσκώνουν τον εγωισμό μέχρι να σκάσει.