Τελικά, υπάρχουν πολύ περισσότερα κοινά σημεία των δύο αντιπροέδρων Παγκάλου και Βενιζέλου απ’ όσα φαίνονται με την πρώτη ματιά.
Ως γνωστόν, ο κ. Πάγκαλος έχει κατακτήσει επάξια μια θέση στην ελληνική Ιστορία για τις θεαματικές και παταγώδεις αποτυχίες του – υποθέσεις Ιμίων και Οτσαλάν. Ο κ. Βενιζέλος, προτού καλά καλά ζεστάνει την αντιπροεδρική καρέκλα του υπουργού Οικονομικών, υπέστη πανωλεθρία με τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου που υποτίθεται ότι θα «συμμάζευε». Τα πήγε ακόμα χειρότερα κι από τον μοιραίο Παπακωνσταντίνου!
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος στο παρελθόν διακρίθηκε για τις κάκιστες σχέσεις που είχε αναπτύξει με τον κ. Παπανδρέου και τις γεμάτες χολή δηλώσεις εναντίον του. Τις κατάπιε αμάσητες με αντίτιμο μια θέση υπό τον πράσινο ήλιο της εξουσίας. Ο κ. Βενιζέλος πέρασε παρόμοια ψυχροπολεμική και αμιγώς εχθρική περίοδο με τον Γιώργο Παπανδρέου, ηττήθηκε κατά κράτος και εν τέλει απέσπασε μια ηλεκτρική πολυθρόνα σε μνημονιακό υπουργείο.
Ο κ. Πάγκαλος αποσπά μερίδιο από τη δημοσιότητα που δεν του αναλογεί με εμπρηστικές δηλώσεις εναντίον προσώπων και κοινωνικών ομάδων. Μην έχοντας να πει κάτι σημαντικό, προβοκάρει και ασχημονεί – η ατραπός του απελπισμένου.
Ο κ. Βενιζέλος έχει αρχίσει να τον αντιγράφει και εδώ. Ιδού πόσες ανύπαρκτες δηλώσεις απέδωσε χθες στον Αντώνη Σαμαρά, αποπειρώμενος να τον συκοφαντήσει: «Θέλω και να ψηφίσετε το Μεσοπρόθεσμο και να ψηφίσετε τον εφαρμοστικό και να διαπραγματευτείτε μόνοι σας και να φέρετε το σωστό πρόγραμμα για τη σωτηρία της χώρας και να το ψηφίσετε μόνοι σας και να μείνετε να κυβερνάτε, μην τυχόν και προκαλέσετε διάλυση της Βουλής».
Μάλλον κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια και νομίζει ότι όλοι οι αρχηγοί σκέφτονται σαν τον προϊστάμενό του…