Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε εχθές ότι η κυβέρνηση «δεν σχεδιάζει την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος για το Μεσοπρόθεσμο», αλλά ταυτόχρονα δεν ακύρωσε τη χρησιμότητά του – για όποιο άλλο θέμα σκαρφιστεί το καθεστώς Παπανδρέου: «Εννοείται ότι ο θεσμός του δημοψηφίσματος είναι αυτός που μπορεί να συμβάλει ακριβώς στην επίτευξη της μεγαλύτερης συναίνεσης, που είναι η συναίνεση του ελληνικού λαού. Ως προς τα ζητήματα και τα αιτήματα, αυτά -εννοείται- θα εξειδικευθούν, εάν αποφασισθεί κάτι τέτοιο» είπε ο κ. Πεταλωτής.
Η λέξη «εάν» σε δηλώσεις κυβερνητικού εκπροσώπου μπορεί άνετα να ερμηνευτεί ως «σίγουρα», χωρίς εκείνος που κάνει τη… μετάφραση να κινδυνεύει να υποπέσει σε σοβαρό σφάλμα.
Με τα περιθώρια για ελιγμούς να στενεύουν και τις ανοχές της κοινωνίας να έχουν πέσει σε μηδενικά επίπεδα, η επιλογή ενός δημοψηφίσματος ενδέχεται να αποδειχθεί χρήσιμο τέχνασμα για μια βραχεία επιμήκυνση της παραμονής της κυβέρνησης του Μνημονίου. Αν προκριθεί αυτή η λύση, τότε το ερώτημα που θα υποβληθεί είναι βέβαιο πως θα εμπεριέχει και την απάντηση, κατά τα πρότυπα της πρότασης του κ. Δασκαλόπουλου του ΣΕΒ: «Αιματηρές θυσίες, περικοπές και ευρώ; Ή δραχμή, χάος, χρεοκοπία και ολοκληρωτική καταστροφή;». Μια τέτοιου είδους διατύπωση μπορεί να σώσει μεν κάποια προσχήματα «δημοκρατικότητας» του συστήματος, αλλά δεν προσφέρει τίποτε στην κοινωνία που απαιτεί λύσεις.
Η μέχρι τώρα πορεία της εκτέλεσης του μνημονιακού… συμβολαίου από το ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι το προαναφερθέν δίλημμα είναι ψεύτικο και ότι το ορθό ερώτημα σε πιθανό δημοψήφισμα θα είναι: «Επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου; Ή αιματηρές θυσίες, περικοπές επ’ αόριστον, χρεοκοπία και χάος;».
Ολα τα υπόλοιπα είναι κουτοπονηριές και δεν έχουν μέλλον σε χώρες που τους απειλεί καίρια το παρόν.