Το Σουφλί, η πόλη που έχει ταυτίσει το όνομά της με το μετάξι στην Ελλάδα, αναζητεί τον δρόμο της ανάπτυξης, υπό τις σημερινές αντίξοες συνθήκες. Καθόλου εύκολη υπόθεση, αν συνυπολογιστεί ότι η πάλαι ποτέ κινητήρια οικονομική δύναμή του, η σηροτροφία και το μετάξι, δεν φαίνεται ικανή με τα δεδομένα της εποχής να επαναφέρει δίχως βοήθεια την περιοχή σε αναπτυξιακή τροχιά. Μπορεί πάντως η αγορά του μεταξιού να μην έχει την παλιά της δυναμική, όμως είναι και η μόνη που κινείται, όπως μας λέει ο δήμαρχος Σουφλίου. Ο πολύπειρος (από το 1991 ως το 2010 διετέλεσε διαδοχικά πρόεδρος της κοινότητας Λαβάρων και δήμαρχος Ορφέα) στα αυτοδιοικητικά Βαγγέλης Πουλιλιός γνωρίζει ότι το μετάξι, τόσο στην παραγωγική όσο και την ιστορική του διάσταση, μπορεί να είναι η βάση ανάπτυξης. Γι’ αυτό αναφέρεται σε ανάδειξη και αξιοποίηση των μνημείων της βιομηχανίας του μεταξιού, στο Σουφλί, όπως το εργοστάσιο Τζίβρε, με τη μοναδική πλινθόκτιστη καμινάδα των 35 μέτρων.
Ταυτόχρονα ο δήμος προσπαθεί να τονώσει την αγορά μεταξιού, με πρωτοβουλίες όπως η διοργάνωση μεγάλης γιορτής τον περασμένο Ιούνιο.
Ωστόσο η περιοχή χρειάζεται κι άλλες αναπτυξιακές δυνάμεις. Ο τουρισμός είναι μια από αυτές και ο Δήμος Σουφλίου έχει ισχυρά ατού στα χέρια του στον τομέα αυτόν, όπως το περίφημο δάσος της Δαδιάς, το οποίο είναι προστατευόμενο, αφού συγκεντρώνει πολλούς επισκέπτες για να θαυμάσουν σπάνια είδη αρπακτικών πτηνών και άγριων ζώων.
Σε αναπτυξιακή δύναμη μπορεί να εξελιχθεί και η κτηνοτροφία. Τελευταία μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος των κοπαδιών αγοράζεται από Τούρκους εμπόρους.
Ο δήμαρχος Σουφλίου τονίζει στη «δημοκρατία» ότι η περιοχή, όπως και όλος ο Νομός Εβρου, είναι παραμελημένη από το κράτος, με αποτέλεσμα να φεύγουν πολλοί νέοι αναζητώντας καλύτερη τύχη σε μεγάλες πόλεις. «Τόσα χρόνια δεν έγινε κάποιο έργο για να συγκρατήσει τον πληθυσμό» επισημαίνει ο Βαγγέλης Πουλιλιός, που συμπληρώνει ότι μόνο ο θεσμός των επαγγελματιών οπλιτών (ΕΠ.ΟΠ.) κράτησε κάποιους νέους στον τόπο.
Ο ίδιος αναφέρεται ακόμη σε δύο σοβαρά προβλήματα του τόπου, τις πλημμύρες από τον ποταμό Εβρο και τα κουνούπια! Ετσι για το φαινόμενο των πλημμυρών εκφράζει τη βεβαιότητά του για αδυναμία ριζικής αντιμετώπισής του, αφενός γιατί η Βουλγαρία δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει τον έλεγχο των νερών του μεγαλύτερου (μήκους 530 χλμ.) ποταμού των Βαλκανίων και αφετέρου επειδή τα χωμάτινα αναχώματα στην ελληνική και την τουρκική πλευρά έχουν περιορίσει το πλάτος του Εβρου, με αποτέλεσμα να ευνοείται η υπερχείλιση. Απαισιόδοξος δηλώνει ο κ. Πουλιλιός και για την καταπολέμηση των κουνουπιών, με βασικό λόγο την ύπαρξη ορυζώνων με στάσιμα νερά στην πλευρά της Τουρκίας, όπου δεν γίνονται ψεκασμοί.
Δημήτρης Κυριακόπουλος
Μ.Η.Τ. 232120