Αν ο τουρισμός αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, η Κέρκυρα είναι μια από τις μεγαλύτερες γραμμές παραγωγής της. Ωστόσο και γι’ αυτή την παραδοσιακή τουριστική δύναμη τα πράγματα δεν είναι τόσο ανθηρά. Ο ανταγωνισμός από άλλες αγορές του χώρου, ιδιαίτερα τις αναδυόμενες, είναι ισχυρός, τα μεγάλα τουριστικά πρακτορεία του εξωτερικού ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τα συμφέροντά τους και στρέφουν τους τουρίστες εκεί όπου κερδίζουν περισσότερο, ενώ και το νησί, μαζί με την αξεπέραστη αρχοντιά και τις άλλες ομορφιές του, παρουσιάζει και σοβαρά προβλήματα (π.χ. κυκλοφοριακό, κακό οδικό δίκτυο κ.ά.). Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο δήμαρχος της Κέρκυρας Γιάννης Τρεπεκλής μιλά στη «δημοκρατία» για «παρατεταμένη οικονομική κρίση, μια κρίση που έχει προηγηθεί πολύ πριν από την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας».
Ο ίδιος, αναφερόμενος στις ενέργειες βελτίωσης του κλίματος, επισημαίνει τα εξής:
«Η νέα δημοτική Αρχή με ευθύνη πλέον έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες προκειμένου να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα και η Κέρκυρα να κερδίσει στην τουριστική αγορά τη θέση που της αξίζει. Από την πρώτη μέρα είμαστε παρόντες σε όλες τις σημαντικές εκθέσεις της Ευρώπης και συζητάμε για δημιουργία οικονομικών πόρων που θα αξιοποιηθούν για την προβολή της Κέρκυρας. Προσπαθούμε για την ανάπτυξη θεματικού τουρισμού σε όλο τον δήμο, ώστε να διευρυνθεί η τουριστική σεζόν».
Πάντως, για τη φετινή τουριστική σεζόν ο δήμαρχος Κέρκυρας τονίζει ότι υπάρχουν αισιόδοξα μηνύματα.
Στην αγορά της Κέρκυρας ακούς συχνά γκρίνια για τις επιπτώσεις τού all inclusive. Είναι το σύστημα στο οποίο ο ξένος τουρίστας εξασφαλίζει με ένα συγκεκριμένο ποσό που καταβάλλει στο πρακτορείο του ένα πλήρες πακέτο παροχών (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό, ποτό κ.λπ.) μέσα στην ξενοδοχειακή μονάδα που διαμένει. Ετσι, φυσικά, περνάει τον περισσότερο χρόνο του στο ξενοδοχείο και τον βλέπει ελάχιστα η τοπική αγορά, η οποία ουσιαστικά δεν επωφελείται από την παρουσία του στον τόπο. Ενας μεγάλος κύκλος επαγγελματιών που προσδοκά από τον τουρισμό χάνει πολλά από τον… ιδιότυπο εγκλεισμό των χιλιάδων τουριστών (είναι η πλειονότητα) με το βραχιολάκι. Από την άλλη, δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ότι το all inclusive εξαπλώθηκε τα τελευταία χρόνια από την ανάγκη των τουριστών να προϋπολογίζουν τα έξοδά τους στην Ελλάδα. Θέλουν δηλαδή να ξέρουν κατά προσέγγιση πόσα θα ξοδέψουν στο ταξίδι. Αλλωστε, δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ξένοι έπεσαν θύματα αισχροκέρδειας από αετονύχηδες! Οι συγκεκριμένες απαράδεκτες συμπεριφορές, που κυκλοφόρησαν ευρέως, επέδρασαν καταλυτικά στην αλλαγή στάσης των τουριστών και τους οδήγησαν στις «αγκάλες» των πρακτόρων. Κι αυτοί εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία για να αυξήσουν τα κέρδη τους, λανσάροντας το νέο, ασφαλές οικονομικά προϊόν.
Στον αντίποδα, ανάσα στην κερκυραϊκή αγορά την καλοκαιρινή περίοδο δίνουν τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια, που πιάνουν συνέχεια στο λιμάνι, αποβιβάζοντας κατά χιλιάδες τους τουρίστες τους. Βεβαίως, αυτοί δεν μένουν μεγάλο διάστημα στην πόλη, αλλά και τις λίγες ώρες που γνωρίζουν την Κέρκυρα αφήνουν χρήματα.
Οσον αφορά τον εσωτερικό τουρισμό, η Κέρκυρα έχει στρέψει το βλέμμα της κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, αφού η Εγνατία Οδός μίκρυνε αισθητά τον απαιτούμενο χρόνο. Η απόσταση των τριών ωρών από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Ηγουμενίτσα, με τον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, είναι ένας χρόνος λογικός, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ροή Βορειοελλαδιτών. Από την άλλη, το ταξίδι οδικώς των Αθηναίων για Κέρκυρα θέλει κουράγιο και υπομονή. Χρειάζονται πάνω από έξι ώρες μέχρι την Ηγουμενίτσα (το φέριμποτ θέλει περίπου μιάμιση ώρα για να περάσει απέναντι) σε έναν δρόμο με πολλά επικίνδυνα σημεία (Κόρινθος – Ρίο, Αντίρριο – Αγρίνιο, Αγρίνιο – Αρτα, Αρτα – Ηγουμενίτσα), γεγονός που καθιστά την απόφαση τολμηρή. Οσο για την αεροπορική σύνδεση με την Κέρκυρα, έχει το αγκάθι του υψηλού οικονομικού κόστους.
Δημήτρης Κυριακόπουλος
Μ.Η.Τ. 232120