Οτι δεν «υπάρχουν λεφτόδεντρα» επέλεξε να πει απευθυνόμενος στον ελληνικό λαό ο Στέλιος Πέτσας…… απαντώντας στα μείζονα ζητήματα για τα εργασιακά που άνοιξε η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την εκ περιτροπής εργασία (διαβάστε σχετικά και στη σελ. 14), συμπληρώνοντας μάλιστα ότι «όλοι θα επωμιστούμε το κόστος» της πανδημίας, παρότι ο λόγος που όλοι οι Ελληνες επί μονίμου βάσεως πληρώνουν το κράτος είναι ακριβώς για να μπορεί αυτό να αντεπεξέλθει σε στιγμές κρίσης και να στηρίξει την κοινωνία. Και είναι σε αυτές ακριβώς τις κρίσιμες στιγμές που το κράτος πρέπει να αποδείξει ότι δεν έκανε «λεφτόδεντρα» για λίγους τους φόρους των Ελλήνων, αλλά μπορεί να ανταποκριθεί.
Τρεις άξονες
Ο Στέλιος Πέτσας κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών ανέλυσε τους τρεις άξονες στους οποίους βρίσκεται σε ανάπτυξη η στρατηγική για την αντιμετώπιση της κρίσης της πανδημίας, οι οποίοι είναι η ανάσχεση της διασποράς του ιού, η ενίσχυση του συστήματος υγείας και η στήριξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που πλήττονται καθώς και η λήψη μέτρων για τη βελτίωση της δύσκολης καθημερινότητας.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έδωσε έμφαση στην έγκαιρη λήψη μέτρων, στις κινήσεις που έχουν γίνει ήδη με προσλήψεις προσωπικού και την αγορά εξοπλισμού, καθώς και στις τρεις δέσμες μέτρων στήριξης ύψους 6 δισ. ευρώ μόνο για τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Παραδέχτηκε ότι η κατάσταση στην οικονομία έχει επιδεινωθεί και συνεχίζει να επιδεινώνεται και γι’ αυτό υπάρχει -όπως τόνισε- καθημερινή αξιολόγηση. Προανήγγειλε μάλιστα πολιτικές αξιοποίησης ευρωπαϊκών πόρων για την ενίσχυση της ρευστότητας και της απασχόλησης.
Αναφορά έκανε και στην προσπάθεια από πλευράς ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, για την έκδοση ευρωομολόγου, προσπάθεια που είναι υπό εξέλιξη, και τόνισε ότι η χώρα μας επιδιώκει τη μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ο Στέλιος Πέτσας δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα δημοσιεύματα από μέσα που χαρακτήρισε φιλικά στην αντιπολίτευση για «δωράκια» σε κλινικάρχες, τα οποία διέψευσε μιλώντας για στενή συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που μπορεί να φτάσει μέχρι την επίταξη μονάδων εντατικής θεραπείας.