«Στον αέρα» το νέο πλαίσιο προστασίας μετά τη χθεσινή τηλεδιάσκεψη, η οποία δεν κατέληξε σε συμφωνίαΟι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν περί επικείμενης συμφωνίας μεταξύ κυβέρνησης – δανειστών στο μεγάλο κοινωνικό μέτωπο της προστασίας της πρώτης κατοικίας αποδείχθηκαν μάλλον υπερβολικές.
Υστερα από συνεχείς διαβουλεύσεις, που διεξάγονται με αμείωτη ένταση εδώ και τουλάχιστον έναν μήνα, όλα βρίσκονται στον αέρα, καθώς οι λογαριασμοί της ελληνικής πλευράς «σκοντάφτουν» πάνω στην επίμονη άρνηση του «ξενοδόχου», εν προκειμένω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία πιέζει για καθιέρωση αυστηρότερων κριτηρίων υπαγωγής στις προστατευτικές διατάξεις και αποκλεισμό του μεγαλύτερου μέρους των ενυπόθηκων επιχειρηματικών δανείων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το όριο οφειλής που θέτουν οι δανειστές για την προστασία της πρώτης κατοικίας δανειοληπτών με στεγαστικό δάνειο ανέρχεται στα 100.000 ευρώ. Οσο για το προστατευόμενο ύψος της αντικειμενικής αξίας της πρώτης κατοικίας, αυτό ορίζεται στα 180.000 ευρώ για τον άγαμο, έως τα 230.000 ευρώ για πενταμελή οικογένεια.
Πλαφόν
Σημειώνεται ότι το πλαίσιο προστασίας που συζητούνταν μέχρι πρότινος και στο οποίο είχαν συμφωνήσει κυβέρνηση και τράπεζες έκανε λόγο για συνολική οφειλή με εξασφάλιση την πρώτη κατοικία στα 130.000 ευρώ και αντικειμενική αξία πρώτης κατοικίας 250.000 ευρώ.
Τα όρια που θέτουν οι δανειστές για τα επιχειρηματικά δάνεια είναι θεαματικά χαμηλότερα, βάζοντας πλαφόν τα 50.000 ευρώ αναφορικά με το ύψος της οφειλής και τα 130.000 ευρώ στην αντικειμενική αξία της πρώτης κατοικίας. Το οικονομικό επιτελείο προσπαθεί να προλάβει τον χρόνο, προκειμένου να κατατεθεί στη Βουλή η νομοθετική ρύθμιση πριν από τη συνεδρίαση του Euro Working Group της Δευτέρας 25 Μαρτίου, δεδομένου ότι και η χθεσινή πολύωρη τηλεδιάσκεψη με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς απέβη άκαρπη. Στο σημείο όπου βρισκόμαστε τα ενδεχόμενα είναι περιορισμένα:
• να νομοθετήσει η κυβέρνηση μονομερώς, όπως και στην περίπτωση των μισθολογικών αυξήσεων, αγνοώντας τις πιέσεις των δανειστών,
• να αποδεχθεί, θέλοντας και μη, τις αξιώσεις των δανειστών, οι οποίοι ζητούν να χαμηλώσουν δραστικά τα εισοδηματικά και περιουσιακά όρια, εκτιμώντας ότι οι κυβερνητικές προτάσεις αφήνουν εκτενή περιθώρια να κάνουν καταχρηστική εκμετάλλευση της προστασίας φοροφυγάδες και στρατηγικοί κακοπληρωτές.