Είναι ζωογόνο να πιστεύουμε ότι εμείς θα πάμε στον ΠαράδεισοΓράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος
Εύχομαι να ηρεμήσεις. Και να έρθει μια ανάπαυση στην ψυχή σου. Προσεύχομαι ο Χριστός, ο Κύριος της Αγάπης, ο Θεός που ξέρει να μας αγαπά και να μας πονά, που ξέρει να μας παρηγορεί με τον τρόπο που Αυτός ξέρει, που μας αναγκάζει να γκρινιάζουμε, να Του φωνάζουμε, να Τον μαλώνουμε και να Του κάνουμε παράπονα πολλές φορές, αυτός ο Θεός να δειχτεί στην ψυχή και τη ζωή σου Φιλάνθρωπος, Ακακος, Ταπεινός, Λυτρωτής. Και Θεραπευτής σ’ όποιο πρόβλημα αντιμετωπίζεις αυτή τη στιγμή.
Να σ’ αφήσω τώρα στην ησυχία σου. Να σ’ αφήσω να σκεφτείς. Να σ’ αφήσω να κλάψεις. Ή να χαμογελάσεις. Ή να βγεις από κει που είσαι και να πας μια βόλτα. Και να τα δεις όλα αλλιώς. Να ξεσκάσεις λίγο. Αν αντέχεις. Κάνε ό,τι νιώθεις εσύ καλύτερα. Θα ήθελα, αν κάποτε συναντηθούμε στη ζωή αυτή, να μου πεις: «Κοίτα με, χαμογελάω! Βγήκα από τον τάφο της θλίψης μου, απ’ την οδύνη και το κλάμα μου. Και κατάλαβα τελικά ότι μπορώ να συνεχίσω να ζω». Σ’ το εύχομαι μέσα από την ψυχή μου. Καλή δύναμη!
Ποιοι θα πάνε στον Παράδεισο; Νομίζω εγώ κι εσύ θα πάμε! Θέλω αρχικά να βάλω την ελπίδα στην ψυχή σου. Γι’ αυτό μιλάω έτσι. Είναι πολύ ζωογόνο να πιστεύουμε ότι εμείς θα πάμε στον Παράδεισο. Το βάρος στην πρόταση αυτή πέφτει στη λέξη «να πιστεύουμε», δηλαδή να ελπίζουμε.
Ας πούμε αρχικά τι είναι ο Παράδεισος. Είναι η Βασιλεία του Θεού και η χαρά. Είναι ο ίδιος ο Χριστός. Και είναι ωραίο να νιώθουμε ότι όλα αυτά είναι για εμάς. Αυτό είναι Παράδεισος: «Ο Χριστός εν τω μέσω ημών». Να νιώθουμε τον Χριστό ανάμεσά μας, να αισθανόμαστε την αγάπη Του, να απολαμβάνουμε την παρουσία Του, τη ζεστασιά και τη φροντίδα Του, τη θέα του προσώπου Του. Και να επικοινωνούμε και μεταξύ μας μέσα σε κλίμα αγάπης και ενότητας. Ε, σ’ όλα αυτά τα ωραία γιατί να μην πάμε; Κι εσύ κι εγώ… Αφού μια ζωή γι’ αυτό παλεύεις και γι’ αυτό προσπαθείς. Αφού θέλεις να σωθείς. Αυτό δεν είναι που θέλεις; Είναι πολύ βασικό η θέληση. Αν δεν θέλεις, πώς θα γίνει; Θα θυμάσαι ότι ο Χριστός πριν κάνει θαύμα ρωτούσε: «Θέλεις υγιής γενέσθαι;» Θέλεις να γίνεις καλά; Θες να σωθείς;
Θέλεις, πράγματι, να σου κάνω αυτό το δώρο που ζητάς; Το λες με τα χείλη, αλλά το θέλει κι η καρδιά σου; Ρωτάει κι εμάς ο Χριστός: «Θέλεις τον Παράδεισο και τη χαρά;» Αν πούμε ότι θέλουμε, θα πάμε. Θέλουμε, ναι. Θέλουμε το Φως. Θέλουμε τον Χριστό. Θέλουμε τον Θεό. Θέλουμε την ευτυχία και τη χαρά του Παραδείσου.
*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Στο βάθος κήπος» των εκδόσεων Αθως