Εθνομηδενισμός

Τα σχέδια μετατροπής της Ελλάδας σ ε«ουδετεροεθνές» κρατικό μόρφωμαΑπό τον
Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*

«Αν δεν αγαπάς την πατρίδα σου προκειμένου να αγαπήσεις τάχα την ανθρωπότητα, θα διαπιστώσεις ότι έχεις γίνει ανίκανος να αγαπήσεις οτιδήποτε» (Καζαντζάκης)

Η ως άνω φράση συμπυκνώνει εύγλωττα την υφιστάμενη κατάσταση στην πατρίδα μας, αναφορικώς με την εγκαθίδρυση του εθνομηδενισμού ως κυρίαρχης «ιδεολογίας» σε όλους τους ελλαδικούς θεσμούς, αλλά ιδιαίτατα εις τον πιο νευραλγικό, δηλαδή στην Παιδεία.

Ο στόχος είναι η άμεση επιβολή ενός πολυπολιτισμικού «χυλού», η δομική και εκ βαθέων καλλιέργεια λήθης της ιστορικής μνήμης, η υποβάθμιση του πολιτισμικού πλούτου της ελληνικής γλώσσας και η στυγνή μετατροπή της σε ένα στείρο εργαλείο συνεννόησης, καθώς και η εν γένει συστηματική αποκοπή των Ελλήνων από τη διαχρονική ζώσα ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, δίνοντας δήθεν προτεραιότητα στο άτομο και όχι στο πρόσωπο ως μέλος μιας κοινωνίας, η οποία συνιστά αδιάσπαστο μέλος μιας ευρύτερης συλλογικότητας με ισχυρούς διαχρονικούς αρμούς, που συγκροτούν βιωματικά το έθνος, δηλωτικό της πολιτισμικής διαφορετικότητας-ταυτότητας ενός λαού ο οποίος επιβιώνει στο διάβα των αιώνων.

Η συλλογική ταυτότητα, λοιπόν, ήτοι το έθνος, είναι το πρόσκομμα στα σχέδια αυτών οι οποίοι αντιμετωπίζουν τον λαό ως υδαρή μάζα και έχουν αποφασίσει να κυβερνιέται εσαεί από μίσθαρνες κυβερνήσεις, υποχείρια των παγκόσμιων οικονομικών ελίτ. Εξ αυτού του λόγου, λοιπόν, την Ελλάδα, διά των ως άνω μεθόδων, επιθυμούν διακαώς να τη μετασχηματίσουν σε ένα «ουδετεροεθνές» κρατικό μόρφωμα, χωρίς καμία αναφορά στο παρελθόν του.

Οι έμμισθοι ετεροκατευθυνόμενοι μηχανισμοί προπαγάνδας έχουν εμφιλοχωρήσει σιωπηρώς στο κράτος διά των εγκάθετων φερεφώνων τους, οι οποίοι καταβάλλουν εργώδη προσπάθεια αντεθνικής προπαγάνδας με τους προσφιλείς εις ημάς προβοκατόρικους τρόπους (η άμεση πρόσαψη του στίγματος του φασίστα, νόμος περί ρατσισμού κ.ά.).

Οι «Δούρειοι Ιπποι» αυτοί έχουν, λοιπόν, εγκαθιδρύσει ισχυρούς θύλακες, υποστηριζόμενοι έξωθεν, αποβλέποντας τοιουτοτρόπως στην προαγωγή του αφελληνισμού.

Ενδεικτικές μέθοδοι είναι η αδιάκριτη μετονομασία του όρου «μετανάστης» σε «πρόσφυγας», μολονότι υπόκειται ευθέως σε διαφορετικό πλέγμα διατάξεων, με το άτοπο εξομοιωτικό επιχείρημα ότι είμαστε όλοι άνθρωποι. Εν κατακλείδι, η Ελλάδα βάλλεται πανταχόθεν, σε συνδυασμό με την ύπαρξη του οξέος δημογραφικού προβλήματος, τη στιγμή την οποία η ίδια η Πολιτεία δεν παρέχει τα αναγκαία ελατήρια δημιουργίας και στηρίξεως της οικογένειας, όπως αντιστοίχως πράττει δεόντως για την προώθηση των εθνοκτόνων σχεδίων.

*Δικηγόρος