Το κατηγορητήριο της μαύρης οκταετίας1996-2004 του Σημίτη από τον δημοσιογράφο Νίκο Χιδίρογλου σε ένα βιβλίο-κόλαφο για τον πρώην πρωθυπουργό
Από τον
Παναγιώτη Λιάκο
Ο Κώστας Σημίτης και οι συν αυτώ προσπαθούν, χρησιμοποιώντας σαν προπέτασμα καπνού τις «συμβουλές» που δίνουν για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης, από τη μια να κουκουλώσουν τις ευθύνες του πασοκικού καθεστώτος για τις πράξεις, τις παραλείψεις και τα εγκλήματα της διακυβέρνησης της περιόδου 1996-2004 και από την άλλη να ξαναμπούν στο «παιχνίδι» της πολιτικής ζωής του τόπου ως… επιλογή! Εν πολλοίς ποντάρουν στη λήθη.
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Νίκος Χιδίρογλου με το βιβλίο του «1996-2004 Το Μεγάλο Ψέμα», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πελασγός, προσφέρει στους αναγνώστες ένα εξαιρετικής αρτιότητας χρονικό των έργων και των ημερών του Κώστα Σημίτη. Σ’ αυτό το βιβλίο παρατίθενται όλα τα σημιτικά «κατορθώματα», που υπονόμευσαν τα θεμέλια του έθνους, κλόνισαν τις κρατικές δομές και χαλάρωσαν τους δεσμούς των Ελλήνων με όσα τους καθιστούν ενωμένους και ισχυρούς. Ο Νίκος Χιδίρογλου με το βιβλίο του συνθέτει το παζλ της εκσυγχρονιστικής χίμαιρας, η οποία κατέληξε σ’ έναν θρίαμβο διαφθοράς και αφελληνισμού κι έναν εφιάλτη που στοιχειώνει τους Ελληνες ως σήμερα.
Αυτό το έργο, αποσπάσματα του οποίου ακολουθούν, είναι ένα εμπεριστατωμένο «κατηγορώ» εναντίον του Κώστα Σημίτη και όσων πρωταγωνίστησαν στην προσπάθεια διαιώνισης των ασθενειών που έσπειρε στο εθνικό σώμα. Για ό,τι αναφέρει ο συγγραφέας υπάρχει η απόδειξη. Κάθε επιχείρημα, φράση και πολιτική ενέργεια ή εξαγγελία της τότε κυβέρνησης, που αναφέρεται στο βιβλίο, τεκμαίρεται με την παράθεση σχετικής πηγής στην οποία μπορούν άπαντες να ανατρέξουν. Αυτό το «κατηγορώ» του Νίκου Χιδίρογλου δεν θα φανεί ωφέλιμο μόνο στους αναγνώστες. Μπορεί να φανεί χρήσιμο και σε πιθανή μελλοντική δικαστική διερεύνηση της μαύρης οκταετίας Σημίτη.
Τα ψέματα για τη Σοφοκλέους
■ Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου: «1.000.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ» ἔγραφε μία ἀφίσα τοῦ ΠΑΣΟΚ πού κολλήθηκε σέ ὅλη τήν Ἀθήνα τόν Ἰούνιο τοῦ 1999. Τόν ἴδιο μήνα, σέ ἀνακοίνωση τοῦ ΠΑΣΟΚ, οἱ πολίτες διάβαζαν -ἐνόψει εὐρωεκλογῶν- πώς «γιά τούς ἐπενδυτές δημιουργήθηκαν νέες εὐκαιρίες τοποθέτησης τῶν ἀποταμιεύσεών τους μέ ὑψηλή ἀπόδοση… Σήμερα ἕνα ἑκατομμύριο ἐπενδυτές, ὅπως καί ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ξέρουν ὅτι οἱ μετοχές ἔχουν ἀξία…» […]
Ὁ ἴδιος ὁ Κώστας Σημίτης, ἔχει τεράστιες εὐθύνες γιά τή διαμόρφωση τοῦ σχετικοῦ κλίματος, πού ὤθησε τούς πολίτες νά ἀποθέσουν στό ΧΑΑ τίς οἰκονομίες μίας ζωῆς: «Ὁ τζίρος τοῦ Χρηματιστηρίου θά εἶναι ὑψηλός καί θά ἀποδώσει αὐτά τά ὁποῖα ἔχουμε σχεδιάσει» εἶπε στή διάρκεια τῆς συνέντευξης Τύπου στή ΔΕΘ, στίς 5 Σεπτεμβρίου 1999. «Τό Χρηματιστήριο θά συνεχίσει νά ἀντανακλᾶ τή δύναμη τῆς Ἑλληνικῆς Οἰκονομίας» ἔλεγε ὁ Γιάννος Παπαντωνίου τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1999. «Ἡ κατάσταση στή Σοφοκλέους θά ὀμαλοποιηθεῖ μέσα σέ ἕνα – δυό 24ωρα» εἶπε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1999, μιλῶντας σέ συνεδρίαση τοῦ Ἐκτελεστικοῦ Γραφείου τοῦ ΠΑΣΟΚ, ὁ Κώστας Σημίτης.
Ὁ δέ Γιάννος Παπαντωνίου, στίς 9 Νοεμβρίου 1999, ἔλεγε πώς «δέν ὑπάρχει κανείς ἀπολύτως κίνδυνος. Πήραμε πολύ ἔγκαιρα τίς ἀναγκαῖες πρωτοβουλίες, ὥστε ἤδη σήμερα νά ἔχουν γίνει ὅλες οἱ ἀναγκαῖες ρυθμίσεις. Δέν ὑπάρχει κανείς ἀπολύτως κίνδυνος στό Χρηματιστήριο». «Ἐμεῖς νοιαζόμαστε γιά τούς ἐπενδυτές τοῦ Χρηματιστηρίου. Θέλουμε νά βλέπουμε τούς ἐπενδυτές πού τοποθετοῦν τό περίσσευμά τους στό Χρηματιστήριο νά ἀμείβονται» εἶπε στίς 5 Δεκεμβρίου 1999 ὁ Κώστας Σημίτης.
Ἀκολούθησε καί πάλι ὁ Γιάννος Παπαντωνίου, λέγοντας 15 μέρες μετά πώς «τό 2000 ἡ πορεία τοῦ Χρηματιστηρίου θά εἶναι δυναμικά ἀνοδική, καθώς ἡ ἔνταξη τῆς χώρας στήν ΟΝΕ θά δώσει ὤθηση στή Σοφοκλέους». Τό θράσος τους ὅμως δέν εἶχε ὅρια, παρά τά προβλήματα: «Ὅσοι εἶναι στό Χρηματιστήριο θά εἶναι κερδισμένοι. Εἶναι πολύ ἁπλό τό μήνυμα, τό συμπέρασμα, τό διά ταῦτα αὐτῶν τῶν ἐκτιμήσεων. Θά πάει καλά τό Χρηματιστήριο, διότι ἡ οἰκονομία πάει πολύ καλά, πάει καλύτερα καί ἀπ’ ὅ,τι περιμέναμε…» ἔλεγε ὁ Γιάννος Παπαντωνίου στίς 28 Μαρτίου 2000.
Το «έγκλημα» με το swap που έφερε τη σημερινή κατάσταση
■ Το αμαρτωλό (currency) swap: Ἡ συγκεκριμένη ὑπόθεση τοῦ swap, τῆς «ἀνταλλαγῆς» ἤ τῆς σύμβασης ἀνταλλαγῆς ἐπιτοκίων, συνιστᾶ ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα ἐγκλήματα τῆς κυβέρνησης τοῦ Κώστα Σημίτη, ὑπόθεση πού ἀναδεικνύει καί τήν τεράστια εὐθύνη της γιά τό σημερινό ἀδιέξοδο. Ἡ κυβέρνηση τῶν «ἐκσυγχρονιστῶν», προκειμένου νά καλύψει «τρύπα» 2,8 δισ. εὐρώ, φόρτωσε τίς ἐπερχόμενες γενιές μέ χρέος 16 δισ. εὐρώ. Ἐδῶ κάποιοι ἐκμεταλλεύτηκαν τήν οἰκονομική κρίση στή χώρα μας καί τό ἔριξαν στήν κερδοσκοπία εἰς βάρος της: «Ἡ Goldman Sachs σέ ἕνα καί μόνο βράδυ ἀπό ἐκεῖνο τό swap κέρδισε 400.000.000 εὐρώ ντροπιάζοντας μια χώρα τῆς Εὐρώπης, τῆς ὁποίας ἐκμεταλλεύτηκε τήν ἀνάγκη».
Ἡ συμφωνία τῆς Goldman Sachs μέ τήν ἑλληνική κυβέρνηση, ἡ ὁποία ἤθελε νά «μαγειρέψει» τά στοιχεῖα καί νά ἀποκρύψει τό πραγματικό μέγεθος τοῦ χρέους τῆς χώρας, μειώνοντας -λογιστικά- τό ποσοστό του ἐπί τοῦ ΑΕΠ, ἦταν ἰδιαίτερα ἐπικερδής, ὅπως ὅλοι πλέον ἀντιλαμβάνονται, γιά τήν ἐπενδυτική ἑταιρία- κολοσσό καί μάλιστα ἀπό τήν πρώτη μέρα: «Τό 2001, τήν ἡμέρα ὅπου ἔκλεισε ἡ συμφωνία, ἡ ἑλληνική κυβέρνηση χρωστοῦσε στήν τράπεζα περίπου 600.000.000 εὐρώ περισσότερα ἀπό τά 2,8 δισ. εὐρώ πού εἶχε δανειστεῖ, δήλωσε στό Bloomberg ὁ κ. Σπῦρος Παπανικολάου, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε τόν ΟΔΔΗΧ τό 2005. Μέχρι τότε ἡ τιμή τῆς συναλλαγῆς -ἑνός παραγώγου πού “συγκάλυπτε” τό δάνειο καί τό ὁποῖο ἡ Goldman Sachs ἔπεισε τήν Ἑλλάδα νά μήν ἐξετάσει καί μέ ἄλλους ἀνταγωνιστές της- εἶχε σχεδόν διπλασιαστεῖ στά 5,1 δισ. εὐρώ, σύμφωνα μέ τόν ἴδιο». Ἐπίσης, ἡ ἑταιρεία «χρέωσε ἀναλογικά ὑψηλότερες προμήθειες χρηματιστηριακῶν συναλλαγῶν ἀπ’ ὅ,τι χρέωνε γιά συμφωνίες μικρότερου μεγέθους καί ἁπλούστερης δομῆς».
Επίθεση σε Εκκλησία και πατριωτικό συναίσθημα
■ Οι ιδέες του σημιτικού «εκσυγχρονισμού»: Ἡ χώρα εἶδε νά θριαμβεύουν γιά ἄλλη μία φορά τό κομματικό κράτος καί ἡ διαφθορά, ἐνῶ ἡ «διαδικασία ἀναμόρφωσης τῶν κατεστημένων θεσμῶν» ἦταν ἁπλά μία ἄνευ προηγουμένου -καί καθ’ όλα ἰδεοληπτικοῦ χαρακτήρα- ἐπίθεση στό πατριωτικό συναίσθημα καί στήν Ἐκκλησία, γιά τήν ὁποία οἱ κυβερνήσεις τῶν «ἐκσυγχρονιστῶν» δέν ἔκρυβαν τή βαθύτατη ἀπέχθειά τους.
Μία ἀπέχθεια μέ δογματικό -ὅσο καί ὁλοκληρωτικό- ὑπόβαθρο, πού ὁδήγησε σέ μία ἀχρείαστη σύγκρουση καί δίχασε τόν κόσμο. Καί αὐτό, παρά τό γεγονός ὅτι οἱ «δημοκράτες» κατά τά ἄλλα «ἐκσυγχρονιστές» βρέθηκαν ἀντιμέτωποι μέ τρία ἑκατομμύρια ὑπογραφές… Τρία ἑκατομμύρια ὑπογραφές, τίς ὁποῖες δέν σεβάστηκαν, ἀναδεικνύοντας ἔτσι καί τόν ἀντιδημοκρατικό ὅσο καί χριστιανοφοβικό χαρακτήρα τῆς μεθόδευσής τους. Τό δέ ἐθνομηδενιστικό πλαίσιο σκέψης τῶν «ἐκσυγχρονιστῶν» ὁδήγησε σέ τραγικές ἐξελίξεις στά ἐθνικά μας θέματα.
Γιά τήν προώθηση τοῦ ἐθνοκτόνου «ἐκσυγχρονισμοῦ» στήθηκε ἕνας τεράστιος μηχανισμός, ὁ ὁποῖος εἶχε καί ἀκόμα διατηρεῖ ἐρείσματα στά ΜΜΕ, στά πανεπιστήμια ἀλλά καί στά γράμματα. Ὁ μηχανισμός αὐτός συνεχίζει ἀκόμα καί σήμερα νά παρεμβαίνει δυναμικά -καί ποικιλοτρόπως- στά δρώμενα. Παράλληλα, βλέπει τούς ἀνθρώπους του νά συνεχίζουν νά στελεχώνουν, ὅπως θά δοῦμε παρακάτω, ὅλα τά κόμματα (πλήν ΚΚΕ) καί ἐγχειρήματα στόν χῶρο τῆς ἀριστερᾶς, ἀλλά καί νά ἐπιχειροῦν εἰσοδισμό στή Νέα Δημοκρατία, συνάπτοντας σχέσεις μέ τή φιλελεύθερη πτέρυγά της.
Η εξαχρείωση μεγάλου μέρους της κοινωνίας
■ Το lifestyle της διαφθοράς – οι ευθύνες Σημίτη: «Ὁ τέως πρωθυπουργός προσπαθεῖ νά καθιερωθεῖ, εἶναι φανερό, ὡς ἡ φωνή τοῦ ὀρθολογισμοῦ, θεωρητικολογῶντας ἀκατάσχετα ὁρισμένες φορές καί ἐπιμένοντας στόν «ἐκσυγχρονισμό», λέξη ἡ ὁποία δέν ἠχεῖ κακόηχα, ἐφόσον βέβαια δέν συνδεθεῖ μέ τήν πολιτική τῆς περιόδου 1996-2004. Ὅμως, ἡ προαναφερόμενη περίοδος χαρακτηρίστηκε ἀπό τήν ἔκρηξη τῆς διαφθορᾶς καί τή γιγάντωση τῆς διαπλοκῆς.
Τά σκάνδαλα τῆς ὀκταετίας ἐκείνης εἶναι στήν κυριολεξία ἀμέτρητα. Κάποιοι ἀπό τό ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν -μέ τόν τρόπο τους- νά ἐξοικειώσουν τήν κοινωνία μέ τή διαφθορά, προσπάθησαν νά πείσουν τόν κόσμο νά «συμβιβαστεῖ» μαζί της. Οἱ δέ ἐπιπτώσεις ἦταν καί παραμένουν τραγικές. Ἡ ἐμπέδωση τοῦ life style πού σερβιριζόταν ἀπό ἐκδότες μέ στενή σχέση διαχρονικά μέ τό ΠΑΣΟΚ καί ἀκόμα στενότερη μέ τό «ἐκσυγχρονιστικό» του κομμάτι, ἀλλά καί ἀπό συγκεκριμένους τηλεοπτικούς διαύλους, ἐξαχρείωσε μερίδα τῆς κοινωνίας, ἀμβλύνοντας κατά πολύ τά ἠθικά ἀντανακλαστικά της καί ἐθίζοντάς την σέ ἕναν ἀρρωστημένο εὐδαιμονισμό.
Ὅλα αὐτά ὁ Σημίτης δέν τά ἔβλεπε ἤ, καλύτερα, δέν ἤθελε νά τά δεῖ, κι ἄς «ἔπεφταν» ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον οἱ πολύ στενοί του συνεργάτες καί ὁμοϊδεάτες, κατηγορούμενοι σέ πολλές περιπτώσεις γιά κακουργήματα καί διωκόμενοι μέχρι καί σήμερα. 1.000.000 μάρκα λοιπόν γιά τό κομματικό ταμεῖο ἀπό τή Siemens μέ τόν Θεόδωρο Τσουκάτο (τόν ἐξ ἀπορρήτων γιά μεγάλο χρονικό διάστημα τοῦ Κώστα Σημίτη) ἀπό τό ὁποῖο πολλοί, πάρα πολλοί, πλούτισαν… Οἱ Ἄκης Τσοχατζόπουλος καί Γιάννης Σμπῶκος βρίσκονται στή φυλακή… Πολλοί ἄνθρωποι τοῦ ΠΑΣΟΚ κυνηγοῦσαν θέσεις στόν κρατικό μηχανισμό, ἔχοντας ἐξ ἀρχῆς κακή πρόθεση. Οἱ ὑποθέσεις διαφθορᾶς ἦταν πραγματικά ἀμέτρητες.
Χαρακτηριστικό εἶναι ἐπίσης τό γεγονός πώς ὁ Θεόδωρος Τσουκάτος πού σήμερα εἶναι κατηγορούμενος, προσπαθοῦσε ἀπό τήν ἀρχή νά καλύψει τόν Κώστα Σημίτη, λέγοντας πώς ὁ τέως πρωθυπουργός δέν ἀσχολεῖτο μέ τά οἰκονομικά του ΠΑΣΟΚ. Δέν ἀσχολεῖτο; Εἶναι δυνατόν ὁ ἐπικεφαλῆς τοῦ ΠΑΣΟΚ, ὁ ἄνθρωπος πού ἐπεδίωξε μάλιστα νά εἶναι ἐπικεφαλῆς τοῦ κόμματος καί ἀπορρίπτοντας ἐξ ἀρχῆς τή λύση τῆς διαρχίας, νά μήν ἀσχολεῖται μέ τά οἰκονομικᾶ καί νά μήν γνωρίζει γιά τίς «δωρεές» στά ταμεῖα; Καί τί «καθοδήγηση» ἦταν αὐτή ἐπί τῶν ἡμερῶν του, χωρίς ἐνημέρωση γιά τά οἰκονομικά του; Καί δή ἀπό ἕναν «τεχνοκράτη»;
81 ζωές χάθηκαν εξαιτίας του «ωχαδερφισμού»!
■ Το ναυάγιο του «Εξπρές Σαμίνα»: Ἦταν λοιπόν ἡ 26η Σεπτεμβρίου 2000, ὅταν βυθίστηκε τό πλοῖο στά ἀνοικτά της Πάρου, παρασέρνοντας στόν θάνατο τούς 81 συνανθρώπους μας ἀπό τούς 510 πού ἐπέβαιναν σέ αὐτό. Ὁ μηχανισμός διάσωσης κινήθηκε μέ ἀργούς ρυθμούς, ἐνῶ τά πανάκριβα ἑλικόπτερα Super Puma δέν σηκώθηκαν, παρά μόνο γιά νά μεταφέρουν τήν ἑπΟμΈνη τόν τότε ὑπουργό Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας Χρῆστο Παπουτσή. Ὁ ὑπουργός Δικαιοσύνης τῆς κυβέρνησης τοῦ Κώστα Σημίτη Μιχάλης Σταθόπουλος ἔκανε λόγο ἀπό τήν πλευρά του γιά «ἐγκληματική ἀδιαφορία».
Ὁ ὠχαδερφισμός εἶχε πλέον θεσμοθετηθεῖ. Ὁ δέ Κώστας Σημίτης δέν εἶχε κανένα πολιτικό ἄλλοθι. Ἦταν πρωθυπουργός ἐπί τεσσερισήμισι χρόνια ὅταν ἔγινε τό ναυάγιο καί εἶχε κερδίσει δυό ἐκλογικές ἀναμετρήσεις, ἐκεῖνες τοῦ 1996 μέ ἀντίπαλο τόν Μιλτιάδη Ἔβερτ καί τοῦ 2000, μέ ἀντίπαλο τόν Κώστα Καραμανλή. Εἶχε ὅλο τόν χρόνο νά ἀλλάξει τά κακῶς κείμενα σέ ὅλους τους τομεῖς. Ἤ ἔστω νά ξεκινήσει νά τό κάνει. Δέν τό ἔκανε, ἔχοντας διαλέξει τόν κομφορμισμό ἔναντι τοῦ καθήκοντος νά παλέψει γιά νά ἀνατρέψει τά κακῶς κείμενα, τά ὁποῖα ἦταν ἐν πολλοῖς διαχρονικά παράγωγα τῆς διακυβέρνησης τῆς χώρας ἀπό τό κόμμα του, τό ΠΑΣΟΚ. Τό ναυάγιο τοῦ «Ἐξπρές Σαμίνα» ἔβγαλε στόν ἀφρό ὅλα ὅσα οἱ κυβερνήσεις τοῦ ΠΑΣΟΚ ἔκρυβαν κάτω ἀπό τό χαλί ἀπό τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1993 -πού ἀνέλαβαν καί πάλι τήν εὐθύνη γιά τή διακυβέρνηση τῆς χώρας- ὡς τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2000.
Μ.Η.Τ. 232120