Το τηλέφωνό της χτύπησε στις έξι το πρωί. «Με πήραν από το Πεντάγωνο. Μου είπαν ότι έπεσε ένα ελικόπτερο και έτρεξα να ψάξω στις χαράδρες. Πήγα στη δυτική πλευρά του νησιού και είδα συντρίμμια σε έναν γκρεμό. Η μυρωδιά ήταν φοβερή. Ψηλά στη χαράδρα, βρήκα το πρώτο παλικάρι. Ηταν απανθρακωμένος». Η 70χρονη Ειρήνη Κατσοτούρχη, η μοναδική κάτοικος και «φύλακας» της Κινάρου, περιγράφει με τρεμάμενη φωνή τις δραματικές στιγμές που έζησε χθες το πρωί, όταν αντίκρισε τα απομεινάρια του μοιραίου ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού.
«Εφθασα πρώτη στο σημείο. Ο ουρανός ήταν γεμάτος αεροπλάνα, έψαχναν παντού. Είδα το νεκρό παιδί και ράγισε η καρδιά μου. Τα συντρίμμια του ελικοπτέρου σκόρπισαν στη χαράδρα. Κατέβηκαν οι διασώστες από ένα δρομάκι, έριξαν φωτοβολίδες. Ως το μεσημέρι γύριζε πάνω από την Κίναρο ένα ελικόπτερο της Πυροσβεστικής. Δεν το χωράει ο νους μου αυτό που συνέβη. Τους γονείς σκέφτομαι τώρα, τη δυστυχία των ανθρώπων» αναφέρει η ίδια στη «δημοκρατία».
Η Ειρήνη Κατσοτούρχη ζούσε για πολλά χρόνια στο Ντάργουιν της Αυστραλίας μαζί με τον σύζυγό της Μικέ. Το 2000, όμως, αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Κίναρο, στο ξερονήσι όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια, τηρώντας την υπόσχεση που έδωσε στους γονείς της. «Να φροντίζεις το νησί, να μην ερημώσει» ζήτησε ο πατέρας της Γιώργος Θηραίος πριν πεθάνει και εκείνη σεβάστηκε απολύτως την επιθυμία του.
Ο Μικές και η Ειρήνη Κατσοτούρχη βρήκαν την Κίναρο «λεηλατημένη». Τα σπίτια που μέχρι τη δεκαετία του 1960 φιλοξενούσαν οκτώ οικογένειες (περίπου 30 άτομα) είχαν γίνει ερείπια. Μετέφεραν τσιμέντο από την Αμοργό, σουλούπωσαν την εκκλησία του Αϊ-Γιώργη, έβαλαν τηλέφωνο και φωτοβολταϊκά, καθάρισαν το παλιό πηγάδι και τη στέρνα για να έχουν πόσιμο νερό. Εμαθαν να ζουν με τα απολύτως απαραίτητα και, το πιο δύσκολο, να βλέπουν τους δυο γιους τους και την αγαπημένη κόρη τους μόνο για λίγες ημέρες τον χρόνο.
Από το καλοκαίρι του 2013, όταν ο Μικές Κατσοτούρχης έφυγε από τη ζωή, η 70χρονη ζει μόνη της στο νησί. Ασχολείται με τα χωράφια της και τις κατσίκες της, μπαίνει στο καΐκι για την Αμοργό για να αγοράσει προμήθειες, ανεβαίνει στην κορυφή ενός λόφου για να πιάσει σήμα και να μιλήσει στο κινητό με τα αγαπημένα πρόσωπά της και κοιμάται κάθε βράδυ κάτω από την ελληνική σημαία, που είναι ζωγραφισμένη στην ταράτσα του σπιτιού της, ώστε να βλέπουν όλοι ότι αυτή η μικρή λωρίδα γης (των 4,5 τ.χλμ.), που «κολυμπά» ανάμεσα στην Αμοργό, τη Λέρο και την Κάλυμνο, είναι ελληνική.
Γερ. Κόντος