Σκληρό πόκερ στην ισπανική αρένα

«Ημέρες Ελλάδας του 2012» ζουν οι Ιβηρες! Οι πιθανές συνεργασίες για τις 176 έδρες και τα σενάρια για νέες κάλπες

Από τον
Γιώργο Τραπεζιώτη

«Ημέρες Ελλάδας του 2012 ζει η Ισπανία» παρατηρούσε ξένος αναλυτής, σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στην Ισπανία, που γύριζαν σελίδα στην Ιστορία της χώρας. Αυτή η αλλαγή σελίδας μπορεί μεν να μη συνιστά «επανάσταση», όπως υπογράμμιζε η «El Pais», τονίζει όμως με τα εντονότερα χρώματα «την επιθυμία των Ισπανών ψηφοφόρων για διαπραγμάτευση και συνεννόηση, έχοντας κουραστεί με τις αδιέξοδες αντιπαραθέσεις που οδήγησαν μόνο σε πόλωση». Για να επέλθει, όμως, η συνεννόηση, θα πρέπει να μεσολαβήσει ένα χρονικό διάστημα έντονων διαβουλεύσεων μεταξύ παραγόντων με εντελώς διαφορετική πολιτική αφετηρία και ιδεολογία, και, βέβαια, με εντελώς διαφορετικές επιδιώξεις.

Με μόνο ασφαλές συμπέρασμα πια το «τέλος του δικομματισμού», αλλά με το… πτώμα του να παραμένει ουσιαστικά «άταφο», το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα (P.P.) και το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) παραμένουν στις πρώτες δύο θέσεις. Ωστόσο, ο φίλος του Αντώνη Σαμαρά Μαριάνο Ραχόι από τη μία αναγνωρίζει ότι είναι «δύσκολο» να σχηματίσει κυβέρνηση και από την άλλη οι Σοσιαλιστές του Πέδρο Σάντσεθ -έχοντας καταγράψει το χειρότερο ποσοστό της ιστορίας τους- ελπίζουν απλώς σε μια κυβερνητική συμμαχία κατά του απερχόμενου πρωθυπουργού.

Οι Pomedos και οι Ciudadanos

Από τα δύο νεοεμφανιζόμενα κόμματα, οι Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας μπορούν να αισθάνονται νικητές, αλλά αυτό δεν αρκεί για να διαδραματίσουν ενεργότερο ρόλο στις εξελίξεις με βάση τη μετεκλογική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Οσο για τους Ciudadanos του Αλμπέρτο Ριβέρα; Ηταν το κόμμα στο οποίο ο Ραχόι πίστευε ότι μπορεί να βρει μετεκλογικό συγκυβερνητικό αποκούμπι, αλλά τελικά αρκέστηκε στην τέταρτη θέση.

Τα μαθηματικά, λοιπόν, «δεν βγαίνουν». Δηλαδή, μια συνεργασία ανάμεσα στο Λαϊκό Κόμμα (28,72% και 123 έδρες) και στους Ciudadanos (13,93%, 40 έδρες) δεν αρκεί για μια σταθερή κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 176 βουλευτές στο ισπανικό Κοινοβούλιο των 350. Οπως επίσης δεν βγαίνουν τα… κουκιά και για μια συνεργασία των Σοσιαλιστών (22,01%, 90 έδρες) με τους Podemos (20,66%, 69 έδρες). Τη σύνθεση του Κοινοβουλίου συμπληρώνουν άλλες 28 έδρες, που μοιράζονται σε έξι μικρότερα κόμματα, τα περισσότερα «τοπικού χαρακτήρα», κι εκεί «ίσως παιχτεί μεγάλο μέρος του μετεκλογικού πόκερ», έγραφαν χθες Ισπανοί δημοσιογράφοι, οι οποίοι δεν αποκλείουν ακόμη και νέες εκλογές.