Κάθεται ολομόναχος στην κουζίνα, μετράει τα ψιλά που του έχουν απομείνει και προσπαθεί να ξεγελάσει την πείνα του τρώγοντας ωμά κρεμμύδια. Εως τα τέλη του 2011, η ζωή του κυλούσε φυσιολογικά. Συμβασιούχος στα ΕΛ.ΤΑ. και, στην συνέχεια, σχολικός φύλακας, ο Ιάκωβος έβγαζε όσα χρήματα χρειαζόταν, διασκέδαζε και περνούσε τα καλοκαίρια στο εξοχικό του, στο Πόρτο Ράφτη. Μέσα σε λίγους μήνες, όμως, όλα άλλαξαν.
Η ανεργία τού χτύπησε την πόρτα, ενώ στα μέσα του 2012 έχασε το στήριγμά του, τη μητέρα του.
«Οσο ζούσε, είχαμε τη σύνταξή της, πληρώναμε τους λογαριασμούς, είχαμε ένα πιάτο φαγητό. Αν κάποιος μου έλεγε πριν από τρία χρόνια ότι θα μαζεύω κουτάκια αλουμινίου για να επιβιώσω, θα τον περνούσα για τρελό!» λέει ο 41χρονος, που ζει σήμερα με 500 ευρώ τον μήνα, από τα ενοίκια δύο διαμερισμάτων που κληρονόμησε.
Τα χρέη του στην Εφορία φτάνουν τα 6.700 ευρώ. «Με τα νέα κριτήρια, έχω εισόδημα 6.000 ευρώ, αλλά φορολογούμαι για 13.000» εξηγεί. Η Εφορία τού έστειλε ήδη σημείωμα κατάσχεσης της περιουσίας του και εκείνος έβγαλε το εξοχικό του στο σφυρί, για να ξεχρεώσει. Παίρνει φαγητό από το συσσίτιο της Εκκλησίας, αγοράζει μόνο τα απολύτως απαραίτητα και ζει σαν φυλακισμένος σε ένα σπίτι με κλειστά φώτα, για να γλιτώσει από τους φουσκωμένους λογαριασμούς.
Μ.Η.Τ. 232120