Βρετανία: Ηττα δημοσκόπων, Εργατικών και Βρυξελλών
Σε μια ανατροπή που στη Βρετανία ξύπνησε μνήμες Μάργκαρετ Θάτσερ -λόγω επανεκλογής μιας κυβέρνησης με εξαιρετικά χαμηλή δημοτικότητα- και Τζον Μέιτζορ -ο οποίος το 1992 επίσης ανέτρεψε τα εναντίον του προγνωστικά-, ο Ντέιβιντ Κάμερον απέσπασε την απόλυτη πλειοψηφία των 650 εδρών της βρετανικής Βουλής των Κοινοτήτων και εξασφάλισε το εισιτήριο της επιστροφής στην Ντάουνινγκ Στριτ, αυτή τη φορά χωρίς συγκάτοικο στην εξουσία, με 331 έδρες έναντι 232 των Εργατικών. Αλλες 56 έλαβε το Εθνικό Κόμμα Σκοτίας, οκτώ οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, οκτώ οι Ενωτικοί της Βόρειας Ιρλανδίας, τρεις οι Εθνικιστές Ουαλοί και από μία έδρα το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου και οι Πράσινοι.
Τρόμος
Το απρόσμενο αποτέλεσμα έχει εκπλήξει -αλλά και έχει τρομάξει- πρωτίστως τους Ευρωπαίους, που τώρα φοβούνται ότι το ξήλωμα του οικοδομήματος της Ε.Ε. ενδέχεται να ξεκινήσει όχι από τον Νότο, όπως περίμεναν, αλλά από τη μεγάλη δύναμη στα δυτικά, εάν οι εταίροι δεν δώσουν στους ευρωσκεπτικιστές Βρετανούς επαρκή κίνητρα για να παραμείνουν στην ένωση.
Με το δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. να θεωρείται βέβαιο για το 2017 (το ανακοίνωσε χθες ο Κάμερον, μετά την επίσκεψή του στη βασίλισσα), τους ευρωσκεπτικιστές να έχουν ενισχύσει σημαντικά τις δυνάμεις τους εντός των Τόρις (καθιστώντας εύθραυστη την ηγεμονία Κάμερον) και τη χώρα να απειλείται με διχοτόμηση εξαιτίας της σαρωτικής επικράτησης του κόμματος που παραδοσιακά πρεσβεύει την ανεξαρτητοποίηση της Σκοτίας, η ηπειρωτική Ευρώπη παίρνει έναντι του Κάμερον θέση για διαπραγμάτευση. Χθες, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε έτοιμος να εξετάσει με «φιλικό τρόπο» οποιαδήποτε «πρόταση, ιδέα ή αίτημα» καταθέσει η Βρετανία, προκειμένου να επιτευχθεί «μια δίκαιη συμφωνία».
Πάντως, οι αγορές υποδέχτηκαν με μεγάλη ανακούφιση -ανεβάζοντας στα ύψη τη στερλίνα και τις μετοχές- την εκλογική νίκη των Τόρις και κυρίως την ήττα των Εργατικών, που είχαν προαναγγείλει διασπάσεις τραπεζικών ομίλων και ανώτατα όρια τιμών στην ενεργειακή βιομηχανία.
Ως προς το ευρωπαϊκό δίλημμα της Βρετανίας, τα γκάλοπ δείχνουν ότι οι Βρετανοί είναι μοιρασμένοι σε ευρωσκεπτικιστές και ευρωπαϊστές. Ωστόσο μετά τη διάψευση των δημοσκοπήσεων που προέβλεπαν μάχη στήθος με στήθος των Τόρις με τους Εργατικούς (στο 35%), κάθε πρόγνωση στη Βρετανία είναι πλέον επισφαλής…
Πάγωσε το Βερολίνο με το αποτέλεσμα των εκλογών
Την ώρα που η «Sun» πανηγύριζε τη νίκη Κάμερον, παραφράζοντας το σύνθημα του Ουίνστον Τσόρτσιλ (αφίσα του 1939) «Keep Cam (Cameron) And Carry On», ο γερμανικός Τύπος δεν υποδέχθηκε με ανάλογη ψυχραιμία το εκλογικό αποτέλεσμα στη Βρετανία. Η «Handelsblatt», με το ερώτημα «Αντίο Βρυξέλλες;», αναλύει τις πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις ενδεχόμενης αποχώρησης της Βρετανίας από την Ε.Ε. στη Γερμανία, υποστηρίζοντας ότι η Ευρώπη πρέπει να προσπαθήσει για να κρατήσει τη Βρετανία στην Ευρώπη, αν και η καγκελάριος Μέρκελ, όπως γράφει, «δεν είναι διατεθειμένη να το κάνει με κάθε κόστος».
Το «Spiegel» χαρακτήρισε το εκλογικό αποτέλεσμα «άσχημα νέα για την Ευρώπη», προβλέποντας ότι ο Κάμερον θα είναι αποδυναμωμένος στη δεύτερη θητεία του, με τους ευρωσκεπτικιστές εντός και εκτός κόμματος ενισχυμένους, τη χώρα διχασμένη λόγω Σκοτίας, τον ίδιο ευάλωτο σε εκβιασμούς σε κρίσιμες ψηφοφορίες και τη συζήτηση για ομοσπονδιοποίηση της χώρας να τον υποχρεώνει σε παραχώρηση εξουσιών. «Του χρόνου θα παιχτεί το δράμα των δύο ενώσεων, βρετανικής και ευρωπαϊκής» προβλέπει το περιοδικό, που εκτιμά ότι ο Κάμερον θα προκηρύξει το δημοψήφισμα για την Ευρώπη νωρίτερα απ’ ό,τι έχει υποσχεθεί. Βιαστική για δημοψήφισμα εμφανίστηκε και η «Daily Express», που κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο «Τώρα δώσε μας μια ψήφο για την Ε.Ε.», ενώ ο «Guardian» προειδοποίησε τον Κάμερον ότι «δεν πρέπει να ανοίγει σαμπάνιες νίκης».
Κατερίνα Στυλιανέα
Οι κάλπες «γκρέμισαν» τρεις (στους πέντε) πολιτικούς αρχηγούς!
Τρεις στους πέντε πολιτικούς αρχηγούς της Βρετανίας υπέβαλαν χθες τις παραιτήσεις τους από την κομματική ηγεσία, μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Μαΐου, ανοίγοντας τον δρόμο για ριζική αναδιάρθρωση του πολιτικού σκηνικού. Ηδη, νέα πολιτικά πρόσωπα φιγουράρουν στο προσκήνιο, χωρίς όμως να έχουν ωριμάσει οι επιλογές των διαδόχων, όπως συνέβαινε στο παρελθόν.
ΕΝΤ ΜΙΛΙΜΠΑΝΤ
Η απόσταση που διένυσε για να ανατρέψει την εικόνα του γκαφατζή, την οποία προέβαλαν τα ΜΜΕ, και να αποκτήσει πρωθυπουργικό προφίλ, ώστε στα γκάλοπ να εμφανίζεται στο όριο της εξουσίας, δεν ήταν αρκετή για τον Εντ Μίλιμπαντ. Ο «κόκκινος Εντ» χρεώθηκε προσωπικά τη συντριβή στις κάλπες και με τη φράση «Η ευθύνη είναι δική μου. Θλίβομαι βαθύτατα» ανακοίνωσε την παραίτησή του. Και, παρότι οι Εργατικοί δεν αρέσκονται να… ξεφορτώνονται ανηλεώς τους ηγέτες τους, οι φωνές που του χρέωσαν την ήττα δεν ήταν λίγες, με πρώτο τον «φιλικό» Τύπο. Ο πρώην υπουργός Αθλητισμού Τζέρι Σάτκλιφ τον κάλεσε «να παραδώσει τα ηνία» και ο Τζακ Στρο «να σκεφτεί το μέλλον του».
ΝΑΪΤΖΕΛ ΦΑΡΑΤΖ
Οδήγησε το UKIP (Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου) σε ένα εντυπωσιακό εκλογικό αποτέλεσμα: με τη μεγαλύτερη ποσοστιαία άνοδο έναντι όλων των άλλων κομμάτων (9,5%), απέσπασε 3.800.000 ψήφους και τερμάτισε τρίτο με ποσοστό 12,6%. Ομως, κέρδισε μόνο μία έδρα στις 650, και αυτή δεν ήταν στο Κεντ, την περιφέρεια του αρχηγού. Ετσι, ο γνωστός για τις ανεπιτήδευτες διατυπώσεις του εθνικιστής και ευρωσκεπτικιστής Νάιτζελ Φάρατζ παραιτήθηκε από την ηγεσία, μέχρι νεωτέρας, καταγγέλλοντας το εκλογικό σύστημα ως «χρεοκοπημένο». Δήλωσε ότι στη θερινή ανάπαυλά του θα σκεφτεί αν θα είναι πάλι υποψήφιος για την αρχηγία στο συνέδριο του κόμματος, που θα γίνει τον Σεπτέμβριο.
ΝΙΚ ΚΛΕΓΚ
Ισως ο μεγαλύτερος χαμένος των εκλογών, το κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών (LibDem), είδε το ποσοστό του να «γκρεμίζεται» κατά 15,2 εκατοστιαίες μονάδες. Αυτό, όμως, σήμανε την απώλεια 49 εδρών. Αν και στις οκτώ που διατήρησαν περιλαμβάνεται αυτή του Νικ Κλεγκ -σώθηκε οριακά, χάρη στη στήριξη των Τόρις, λένε οι φήμες-, ο αρχηγός των LibDem εγκατέλειψε την ηγεσία με δάκρυα στα μάτια. Στην πενταετή κυβερνητική σύμπραξή του με τους Τόρις, είχε ήδη εγκαταλείψει βασικές θέσεις του κεντροαριστερού κόμματος (που είχε δημιουργηθεί με απόσχιση στελεχών από τους Εργατικούς), εγκρίνοντας δημοσιονομικές περικοπές, περιορισμό των κοινωνικών παροχών στα ασθενέστερα στρώματα, τριπλασιασμό των πανεπιστημιακών διδάκτρων κ.λπ. Τώρα ήταν σειρά των ψηφοφόρων να το εγκαταλείψουν.
Εξελέγη βουλευτής και ο σύζυγος της πρωθυπουργού της Δανίας Στ. Κίνοκ!
Οι δεσμοί εξουσίας της Βρετανίας και της Δανίας δεν περιορίζονται πλέον στο Μπάκιγχαμ, στη βασίλισσα Ελισάβετ και στον Φίλιππο του Οίκου των Γλίξμπουργκ, αλλά ενισχύονται και από τον δεσμό του γάμου που ενώνει δύο αιρετούς ηγέτες: την πρωθυπουργό της Δανίας Χέλε Τόρνινγκ Σμιτ και τον σύζυγό της Στέφεν Κίνοκ, που εξελέγη βουλευτής, εκπροσωπώντας την περιφέρεια Αμπεραβόν της Ουαλίας. Ο γιος του πρώην αρχηγού του Εργατικού Κόμματος και μακροβιότερου αρχηγού της αντιπολίτευσης της Μάργκαρετ Θάτσερ την περίοδο 1983-1992 απέσπασε στις κάλπες της Πέμπτης ποσοστό 49% και την έδρα της περιφέρειας. Ο βρετανικός Τύπος αναγνωρίζει τη συμβολή της φανατικής με την ανάρτηση φωτογραφιών selfies στο facebook Δανής πρωθυπουργού στην εκλογική νίκη του 45χρονου, ο οποίος μάλιστα φέρει το ψευδώνυμο «ο κόκκινος πρίγκιπας», που υπερίσχυσε των αντιπάλων του, παρότι τα τελευταία 19 χρόνια ζει μαζί της στο εξωτερικό. Ο Κίνοκ παντρεύτηκε τη Σμιτ το 1996, όταν εκείνη ήταν επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής ομάδας των Δανών Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εκεί εργάστηκε μετά τις σπουδές του στο Κέμπριτζ αλλά και στο Κολέγιο της Ευρώπης, στη Μπριζ. Ο Κίνοκ μιλάει πέντε γλώσσες και έχει δεσμευτεί ότι θα μάθει και ουαλικά. Οι εκλογές τον επαναφέρουν στην πατρίδα, αλλά τον απομακρύνουν από την αγαπημένη του σύζυγο, που έχει υψηλότερα καθήκοντα στην Κοπεγχάγη.
Στα έδρανα και 20χρονη
Η 20χρονη φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών Μάρε Μπλακ, που λατρεύει το ποδόσφαιρο, μισεί τη Σέλτικ, πίνει βότκα και διαδηλώνει από τα 8 της, δεν είναι μόνο η νεότερη γυναίκα που εκλέγεται στη βρετανική Βουλή. Είναι και η φωνή των νέων που θέλουν τη Σκοτία απαλλαγμένη από την ηγεμονία του Λονδίνου. «Δεν θα περιμένω για ακόμη μία γενιά» είχε δηλώσει μετά την αρνητική έκβαση του δημοψηφίσματος της ανεξαρτησίας τον Νοέμβριο, καταγγέλλοντας τους υποστηρικτές του «όχι» και προαναγγέλλοντας ότι θα κάνει δύσκολη τη ζωή των βουλευτών προκειμένου να αποφασιστεί το συντομότερο νέο δημοψήφισμα.