Είχε βάλει ψηλά τον πήχη, αλλά δεν πέρασε ούτε από κάτω. Ο Γιώργος Παπανδρέου ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες την προετοιμασία της κεντρικής προεκλογικής συγκέντρωσης του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών στη Θεσσαλονίκη και στο Βελλίδειο, αλλά αναγκάστηκε να περιορίσει τη μεγαλομανία του, απότοκο της θητείας του ως πρωθυπουργού, και να αντικρίσει τη σκληρή πραγματικότητα του… πρώην και μάλιστα ενός όχι ιδιαίτερα συμπαθούς πρώην.
Ενδεικτικό της ορμής που είχε και αυτός και οι συνεργάτες του ήταν ότι αρχικά ζήτησαν να ανοίξουν τρεις αίθουσες στο Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης», σε μία για να υποδεχθούν τους οπαδούς του νεότευκτου κόμματος, όταν όμως τους επισημάνθηκε από τους υπευθύνους ότι χρειάζονται περίπου 2.000 άτομα για να γεμίσει ο χώρος αυτός, το ξανασκέφτηκαν.
Ετσι, και αφού πρυτάνευσε η λογική, αρκέστηκαν σε μια αίθουσα των 800 ατόμων, η οποία με μεγάλο αγώνα και κόπο γέμισε τελικά, αφού επιστρατεύθηκαν οι πάντες και ο κόσμος περίμενε πάνω από μία ώρα, για να μην είναι η εικόνα απογοητευτική για έναν αρχηγό κόμματος. Τουλάχιστον ο Γιώργος Παπανδρέου γλίτωσε την τελευταία στιγμή από το βατερλό ενός τεράστιου χώρου όπου η συγκέντρωσή του θα θύμιζε τοπική σύναξη στην πλατεία του χωριού και αντιλήφθηκε με τον πιο πρακτικό αλλά και επώδυνο τρόπο την εκλογική δυναμική του.
Μ.Η.Τ. 232120