Τα μοναδικά του φωτογραφικά ενσταντανέ έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου, μέσα από τις σελίδες περιοδικών όπου έχουν φιλοξενηθεί. «Vanity Fair», «Vogue», «Rolling Stone», «Sports Illustrated», «Town & Country». Σε αυτόν μάλιστα χρωστάει η… ιστορία της μουσικής τις πρώτες λήψεις της άσημης ακόμη Μαντόνα, την οποία απαθανάτισε με την κάμερά του, το καλοκαίρι του 1982, λίγο προτού κυκλοφορήσει το πρωτόλειο άλμπουμ της.
Η δουλειά για την οποία, όμως, «φουσκώνει» από καμάρι είναι οι φωτογραφίες που από το 1991 τραβάει για τους μαχητές της ζωής, τους αθλητές των Special Olympics.
Ο Ρίτσαρντ Κόρμαν, ο Αμερικανός φωτογράφος που έχει αναλάβει να βρίσκεται δίπλα στους αθλητές, τόσο στις καλές όσο και στις κακές τους στιγμές στα τερέν, έκανε την πρώτη του φωτογράφηση στη Σκοτία πριν από 20 χρόνια. Η ιδρύτρια των Special Olympics Γιούνις Κένεντι Σράιβερ ήταν εκείνη που τον εμπιστεύτηκε, προσφέροντάς του τη μοναδική αυτή ευκαιρία να «αιχμαλωτίζει» με τη φωτογραφική του μηχανή το αστείρευτο πάθος για τη ζωή.
Κάτι που ο ίδιος αποφεύγει να λέει στις συνεντεύξεις του είναι το γεγονός ότι τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του αντιμετωπίζουν διανοητικά προβλήματα. Γι’ αυτό και όταν του δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθεί συστηματικά με τα Special Olympics, το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη, θεωρώντας ότι ήταν για εκείνον σημαντικό να συνεισφέρει με τον δικό του τρόπο στον θεσμό αυτόν.
Γνήσιος Νεοϋορκέζος με πορτφόλιο που θα έκανε ακόμη και τους πιο γκλαμουράτους φωτογράφους να τα χάνουν, ο Ρίτσαρντ Κόρμαν τα τελευταία 16 χρόνια ταξιδεύει ανά τον κόσμο, ακολουθώντας τους αθλητές και αποτυπώνοντας τις δυνατές στιγμές τους. «Οι φωτογραφίες αυτές έχουν μόνο έναν σκοπό. Να δείξουν ότι οι συγκεκριμένοι αθλητές μόνο άτομα με ειδικές ανάγκες δεν είναι» είχε δηλώσει σε κάποια από τις πολλές συνεντεύξεις του. «Είναι πέρα ως πέρα ικανοί. Διαγωνίζονται καθημερινά, είναι για όλους έμπνευση και αποτελούν παράδειγμα για το πώς θα πρέπει όλοι μας να ζούμε την κάθε στιγμή μας. Δηλαδή με την ίδια αγνότητα που τη ζουν και εκείνοι».
Τη φετινή χρονιά ο φωτογράφος συμπληρώνει 20 χρόνια από τη στιγμή που έβγαλε την πρώτη του φωτογραφία για τα Special Olympics. «Ως καλλιτέχνης παίρνω αποφάσεις. Ποιον θα φωτογραφίσω, πώς θα τον φωτογραφίσω, πότε θα τον φωτογραφίσω και τι αναζητώ. Στα Special Olympics στο 100% των περιπτώσεων αφήνω τους αθλητές να αναπτυχθούν μπροστά στα μάτια μου. Για παράδειγμα, φωτογραφίζω πολλούς διάσημους και πολλούς αξιωματούχους, οι οποίοι πρέπει να ποζάρουν για να υποστηρίξουν την εικόνα τους. Για τους αθλητές, όμως, των Special Olympics δεν υπάρχει καμία προσποίηση».
Γιώτα Βαζούρα
Μ.Η.Τ. 232120