Σε μια χώρα η οποία κινδυνεύει με οικονομική χρεοκοπία επειδή το χρέος της εκτιμάται στα 14,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, μια πρώην δικηγόρος της εφορίας διεκδικεί την ηγεσία της κυβέρνησης. Η Αμερικανίδα Μισέλ Μπάκμαν έκανε επισήμως γνωστές τις προθέσεις της με μια εκδήλωση στο Γουότερλου της Αϊοβα, όπου γεννήθηκε. Η εκδήλωση ήταν τυπική, καθώς πριν από δύο εβδομάδες η Μπάκμαν συμμετείχε στο debate των Ρεπουμπλικανών, οι οποίοι διεκδικούν την επίσημη κομματική υποψηφιότητα για την προεδρία. Στο τηλεοπτικό πρόγραμμα το μέλος του Κογκρέσου κέρδισε τις εντυπώσεις και κατάφερε να γίνει η περισσότερο ισχυρή αντίπαλος του Μιτ Ρόμνεϊ, ο οποίος θεωρείται επικρατέστερος για την εκλογική υποψηφιότητα.
ΠΟΛΗ: Η Μισέλ Μπάκμαν γεννήθηκε στην Αϊοβα, αλλά μεγάλωσε στη Μινεσότα, όπου βρέθηκε μετά το διαζύγιο των γονιών της. Σπούδασε σε νομική σχολή της Οκλαχόμα και στη συνέχεια βρέθηκε στη Βιρτζίνια για να ειδικευθεί στο φορολογικό δίκαιο. Είχε εκλεγεί στη Γερουσία της πολιτείας της Μινεσότα το 2001 και στην Ουάσινγκτον βρίσκεται από το 2007, ως μέλος του Κογκρέσου.
ΘΡΗΣΚΕΙΑ: Στην ηλικία των 16 χρονών, όταν «οι άνθρωποι έρχονταν στον Κύριο από αριστερά και δεξιά», όπως δήλωσε η Μπάκμαν, συστήθηκε ως «αναγεννημένη χριστιανή». Οι θρησκευτικές της πεποιθήσεις χαρακτηρίζονται άκρως συντηρητικές και πολλοί την κατηγορούν ότι η Βίβλος είναι βασικό της κείμενο για τη συνταγματική ορθότητα.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ: Η Μπάκμαν έχει υποστηρίξει ότι η κατάργηση του ελάχιστου μισθού θα μπορούσε να περιορίσει την ανεργία, ότι στο Κογκρέσο υπάρχουν φιλοαμερικανοί και αντιαμερικανοί, ότι το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι επικίνδυνο και οι περιβαλλοντικές ανησυχίες είναι αφύσικες. Για τη δημόσια υγεία έχει παρατηρήσει: «Το βρίσκω ενδιαφέρον πως […] τη δεκαετία του 1970 […] η γρίπη των χοίρων έκανε την εμφάνισή της καθώς ένας άλλος […] Δημοκρατικός, ο Τζίμι Κάρτερ, ήταν πρόεδρος. Δεν κατηγορώ τον πρόεδρο Ομπάμα, απλώς νομίζω ότι είναι ενδιαφέρουσα σύμπτωση».
Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ: Καμία φορά δεν είναι όπως η πρώτη φορά και για την Μπάκμαν αυτό είναι αλήθεια, καθώς έχει κερδίσει σε όσες εκλογές ήταν υποψήφια, εκτός από τις εκλογές για το σχολικό συμβούλιο της πόλης όπου μένει στη Μινεσότα: Το 1999 η πρώτη υποψηφιότητα της Μπάκμαν σε εκλογές δεν είχε καλό αποτέλεσμα. Η ρεπουμπλικανή πολιτικός απέτυχε να εκλεγεί, αλλά βρήκε την ευκαιρία να γίνει γνωστή και να οργανώσει την επιχειρηματολογία της, λίγο πριν αρχίσει την προετοιμασία της για τις εκλογές της γερουσίας της πολιτείας της. Η δεύτερη προσπάθεια της Μπάκμαν ήταν επιτυχής, όπως και όσες άλλες ακολούθησαν.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: Μεγάλη. Η Μπάκμαν και ο σύζυγός της Μάρκους έχουν πέντε βιολογικά παιδιά και 23 ανάδοχα. Τα 23 παιδιά της ευρύτερης οικογένειας Μπάκμαν είναι όλα κορίτσια με διατροφικές ασθένειες, καθώς οι Μπάκμαν προσπαθούν να βοηθούν παρόμοιες έφηβες με τα προβλήματα της υγείας τους. Η προσπάθειά τους έχει και την υποστήριξη του Μάρκους Μπάκμαν, ο οποίος διευθύνει ένα χριστιανικό συμβουλευτικό κέντρο. Το ζευγάρι δεν συμφωνεί με τη φιλοσοφία και τις πρακτικές των αμερικανικών σχολείων. Οι διαφωνίες τους οδήγησαν τη Μισέλ στις εκλογές για το σχολικό συμβούλιο και στην απόφαση να εκπαιδεύουν τα βιολογικά τους παιδιά στο σπίτι τους. Τα ανάδοχα παιδιά τους, όμως, παρακολουθούν κανονικά μαθήματα στο σχολείο, καθώς το επιβάλλει ο νόμος.
ΦΙΛΙΕΣ: Ο Ραλφ Ριντ, πρόεδρος του Συνασπισμού Πίστης και Ελευθερίας, υποστηρίζει ότι η Μπάκμαν «είναι ευφραδής, κάνει καλές εμφανίσεις στην τηλεόραση και η πολιτική της έχει βάθος σε κάθε επίπεδο κυβέρνησης». Παρόμοιοι και ενθουσιώδεις φίλοι της είναι οι χριστιανοί ευαγγελικοί και οι συντηρητικοί κοινωνικοί τους σύμμαχοι.
ΠΟΤΟ: Ασφαλώς, το τσάι. Η Μπάκμαν είναι πρόεδρος της ομάδας του Tea Party στο αμερικανικό Κογκρέσο και όταν το 2010 έκανε γνωστή την επιθυμία της να βρεθεί στην ηγεσία της ομάδας των Ρεπουμπλικανών του Κογκρέσου κάποιοι χαρακτήρισαν τη φιλοδοξία της επιθυμία να εκτιμηθεί η επιρροή του Tea Party. Η Μπάκμαν υποστήριξε ότι, επειδή παρέμεινε στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, βοήθησε στην εκλογική του επιτυχία, καθώς πρόσφερε την ικανότητά της να πείθει τους οικονομικούς υποστηρικτές και τους πολίτες. Οι Ρεπουμπλικανοί δεν ήθελαν να συσχετιστούν με τα δημόσια λάθη της Μπάκμαν και δεν είχαν εμπιστοσύνη ότι θα προωθούσε τα κομματικά μηνύματα και όχι τα προσωπικά.
Επιμέλεια: Αλέξανδρος Μόρντουντακ
Μ.Η.Τ. 232120