Το βράδυ της μεγάλης ήττας του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2007 ο εκδότης Χρήστος Λαμπράκης τον συμβούλευσε να μεταβεί στο Ζάππειο όπου ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι δημοσιογράφοι για να τα «ρίξει» στον κ. Παπανδρέου και να θέσει θέμα ηγεσίας. Η υπομονή όλων εκείνων που είχαν ανεχθεί τον Γιώργο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ με την ελπίδα ότι θα κερδίσει εκλογές και το σύστημα θα επέστρεφε στις δουλειές είχε τελειώσει. Ετσι αποφασίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες να αφαιρεθεί η «εξουσία» από τον Παπανδρέου με τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για τον Σημίτη.
Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου, υπάκουσε, πήγε στο περιστύλιο του Ζαππείου και έκανε τη γνωστή δήλωση. Απεδείχθη ότι δεν γνώριζε καθόλου καλά το κόμμα στο οποίο εντάχθηκε το1989, έπειτα από σύσταση του Λαλιώτη στον Ανδρέα.
Η αλαζονική δήλωση εκείνης της βραδιάς μαζί με τη διακωμώδηση που υπέστη στο γνωστό επεισόδιο με τον καφέ (του Ρέλου) έξω από τα γραφεία της Χαριλάου Τρικούπη ενεργοποίησαν τα ανακλαστικά των παπανδρεϊκών.
Στο παιχνίδι για την αποδόμηση Βενιζέλου (που κανείς στο ΠΑΣΟΚ δεν ξεχνά ότι είναι γαμπρός του βιομηχάνου Αλέξανδρου Μπακατσέλου) μπήκαν αμέσως ανενεργές δυνάμεις που παρακολουθούσαν τις εξελίξεις από μακριά. Νέστορας της παράταξης που κινητοποίησε τον κομματικό μηχανισμό υπέρ του Γιώργου σε εκείνη την αναμέτρηση έλεγε για τον Βενιζέλο και τους υπασπιστές του: «Αυτοί, αγαπητοί μου, έχουν πουλήσει τη μισή τους εξουσία στους πάτρωνές τους πολύ πριν εκλεγούν στην αρχηγία».
Και από τη στιγμή που ο Παπανδρέου τότε πέτυχε να ταυτίσει τον αντίπαλό του με τη διαπλοκή, το παιχνίδι κρίθηκε πολύ γρήγορα. Η αναμέτρηση εκείνη, εκτός του ότι αποκάλυψε με επισημότητα όλες τις αδυναμίες του επίδοξου δελφίνου, είχε και ένα ακόμη χαρακτηριστικό. Επιβεβαίωσε την οργανωτική του αδυναμία.
Το βενιζελικό μπλοκ δεν διέθετε αξιόπιστο μηχανισμό συλλογής των αποτελεσμάτων, με συνέπεια να εμφανιστεί ότι έχασε με πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από ό,τι πραγματικά.
Λέγεται ότι το ποσοστό του έφτασε τότε το 40%-45% αλλά η Χαριλάου Τρικούπη, εκμεταλλευόμενη το οργανωτικό χάος και την ηττοπάθεια στο στρατόπεδό του, αλλοίωσε το αποτέλεσμα υπέρ του Γιώργου.
Το μόνο που έκανε σωστά σε εκείνη την αναμέτρηση ο Βενιζέλος ήταν ότι πήγε σε έναν ράφτη στην οδό Βουλής και ανανέωσε την προβληματική και συντηρητική γκαρνταρόμπα του σε κοστούμια. Από τότε φορά και ανοιχτόχρωμα ενδύματα.
Μέχρι τη στιγμή της βαριάς ήττας οι αντίπαλοί του αμφέβαλλαν μόνον για τις νομικές του ικανότητες.
Ως θεωρητικός ήταν και είναι εξαιρετικός, αλλά ως νομοθέτης δεν τα πήγε και πολύ καλά.
Ο νόμος που συνέταξε για τη βασιλική περιουσία το 1994 -λέγεται ότι τότε ήταν σε ανοιχτή γραμμή και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή- έπεσε πανηγυρικά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το Ελληνικό Δημόσιο αναγκάστηκε να αποζημιώσει τον τέως βασιλέα.
Η αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001 που ολοκλήρωσε με τη σύμπραξη του καλού του φίλου Προκόπη Παυλόπουλου χαρακτηρίστηκε φλύαρη.
Η δε διάταξη που προέβλεψε για τα ΜΜΕ ήταν εξαιρετικά χλιαρή και έγινε δεκτή με ικανοποίηση από τους μιντιάρχες. Ο τυποκτόνος νόμος για τις αγωγές κατά των ΜΜΕ έχει επικριθεί από ολόκληρο τον νομικό κόσμο.
Μετά την απρόσμενη ήττα από τον λαβωμένο Παπανδρέου και την ταπείνωσή του (απειλήθηκε με διαγραφή όταν ο στενός του φίλος καθηγητής Δημήτρης Τσάτσος έφτιαξε έναν όμιλο προβληματισμού με παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα, που ουσιαστικά ήταν κόμμα μέσα στο κόμμα), οι φίλοι του άρχισαν να αμφιβάλλουν για την ευφυϊα του.
Ο Παπανδρέου του πήρε τον αέρα και ήξερε να τον παίζει.
«Δεν μπορώ να περιμένω όρθιος σαν μ…! Με βλέπουν οι δημοσιογράφοι» ξέσπασε στις 16 Ιουνίου 2009, όταν ο τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης τον άφησε να περιμένει επί ώρα έξω από το γραφείο του στην Ιπποκράτους.
«Αν είσαι καθιστός μ…, θα είναι καλύτερα;» τον πείραξε ο Πάγκαλος που περίμενε μαζί του.
Η κυκλοθυμία του επανήλθε λίγες μέρες πριν, όταν ο άλλοτε συνεργάτης του υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος έκανε μια ηγετική δήλωση και δόθηκε η εντύπωση πως τον υπερκέρασε.
«Ρε, Βαγγέλη, είναι δυνατόν να σου σηκώνουν κεφάλι τα λαγοδέλφινα» τον πείραξε στους διαδρόμους της Βουλής φίλος του βουλευτής.
Τον εκνεύρισε τόσο, ώστε μπήκε στο υπουργικό συμβούλιο, πλακώθηκε με τον Παπακωνσταντίνου και κατήγγειλε τον ΓΑΠ για έλλειψη πολιτικής διεύθυνσης.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.
Η αναβάθμισή του σε αντιπρόεδρο έγινε ασμένως δεκτή από τους φίλους του στα μέσα ενημέρωσης, από τους βουλευτές του που υπέστειλαν τη σημαία του αντάρτικου, αλλά και από την Εκκλησία με την οποία είχε πάντοτε καλές σχέσεις.
Ο Ανθιμος, που δεν ξέχασε τη συμπαράσταση του Βενιζέλου στην υπόθεση των ταυτοτήτων, έπεμψε δέηση στον Υψιστο για χάρη του.
Δυστυχώς γι’ αυτόν οι πρώτες μέρες στο πόστο του ήταν ταπεινωτικές.
Η γνωριμία του με τον Γιούνκερ σε μια εκδήλωση της Νομικής Σχολής Αθηνών δεν του φάνηκε χρήσιμη γιατί στο πρώτο συμβούλιο έφαγε πολύ «ξύλο» και παραμερίστηκε κατά την έκδοση του κοινού ανακοινωθέντος.
Και η παρθενική του εμφάνιση στην Βουλή αμαυρώθηκε τόσο από την τρικλοποδιά που του έβαλε ο Πάγκαλος όσο και από την ανακοίνωση τόσο οδυνηρών μέτρων, ώστε η διακήρυξή του περί «ηθικής ισορροπίας» να ακούγεται σήμερα ως ανέκδοτο…
Οσο για τη σχέση του με τον Γιώργο, τώρα είναι ακόμη στα μέλια. Αλλά οι παλαιοί ξέρουν ότι κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια.
Ουρανία Γαλανού
Μ.Η.Τ. 232120